اینک آخر الزمان و مردمی ناامید و بی‌باور. اکنون که زمان وعده‌های خداوند فرا رسیده و ملکوتش نزدیک شده و رحمت از مردم فاصله گرفته است، با انواع بلاها هشدار داده می‌شویم و غربال می‌شویم. باورهای خداپرستان که به انواع خرافات آلوده شده، ترک برداشته و فرو ریخته یا در حال فرو ریختن است. زحمات خداناباوران ناکارآمد شده و به باد رفته است. اکنون جاهل‌ترین، متعصّب‌ترین و متکّبرترین این گروه‌ها که در گمراهی خود استوارند و ریشه دوانده‌اند، نمی‌دانند که آیا با هم بستیزند یا تسلیم خدا و طبیعتش شوند؛ طبیعتی که خلقت خداوند است و خداباوران و خداناباوران -هر یک به نوبه‌ی خود- با اطاعت از حاکمانی جز خداوند، آن را تغییر داده‌اند و آلوده‌اند؛ تا جایی که غضب خداوند بر زمین سایه انداخته و رحمتش رخت بر بسته است؛ چنانکه در همین سال ۱۳۹۹ آن را به وضوح می‌بینیم. عدّه‌ای گنگ و لنگ هم که ایمانشان در دهانشان است، با دهان‌های باز فرو مانده‌اند که در این جنگ جهانی، آیا خدا پیروز خواهد شد یا خدایان؟! آیا اصلاً خدایی هست؟! یا اینکه جهان خودبخود به وجود آمده است و حال می‌خواهد از بین برود؟! با همان دهان باز، در انتظار مرگ، وحشت‌زده، شب و روز ندارند و ...
غرور و هیمنه‌ی ابرقدرت‌ها در هم شکسته است. نقشه‌های سیاسی و برنامه‌های اقتصادی حکومت‌ها به هم خورده است. اکنون نهایت همّشان، تأمین ماسک، دارو و تجهیزات تنفسی و تبلیغ شستشوی دست است تا شاید از نابودی نجات یابند؛ غافل از آنکه این کار برای نجاتشان کافی نیست؛ چراکه نجات جهانیان در گرو عدالت است. زمین تنها با عدالت اصلاح می‌شود و عدالت تنها با حکومت خداوند و خلیفه‌اش امکان می‌یابد. اما مردم از این حقیقت غافلند. آنان هنوز نفهمیده‌اند که چون مهدی را بر سر کار نیاورده‌اند، به این بدبختی دچار شده‌اند. آنان هنوز باور نکرده‌اند که اگر مهدی را به قدرت برسانند و او را حاکم سازند، دیگر روی بدبختی را نخواهند دید و بلا و مصیبت، جای خود را به نعمت و آسایش خواهد داد. آنان هنوز ندانسته‌اند که با اندک حمایتی از مهدی، می‌توانند او را ظاهر سازند و از این همه بلا و مصیبت رهایی یابند. این کلید نجات آنان است که در دست خودشان است، ولی از آن غافلند و بیهوده در این سو و آن سو جستجو می‌کنند! این حقیقتی است که تنها عالم راستین باقی مانده، حضرت منصور هاشمی خراسانی حفظه الله تعالی پیوسته به آنان می‌گوید و یادآوری می‌کند، ولی گوش نمی‌دهند و اعتنا نمی‌کنند! فریاد می‌زند:
هان، ای مردمان! به من بگویید! تا به کِی باید مانند سیاه‌مستان، از راست به چپ و از چپ به راست بلنگید، تا آخِر الأمر بفهمید که راست و چپ برای شما یکسان است و در هیچ یک عدالت نیست؟! به من بگویید! چند حکومت دیگر را باید بیازمایید و تاوان چند اطاعت دیگر را باید بپردازید، تا سرانجام دریابید که هیچ حکومتی جز حکومت خداوند، شما را به عدالت نمی‌رساند و هیچ اطاعتی جز اطاعت خلیفه‌اش، شما را از ظلم نمی‌رهاند؟! آیا این هزاران سال تجربه، بسنده نیست؟! آیا این تاوان‌های سنگین، بسنده نیست؟! آیا نمرودها و فرعون‌ها را نشنیدید؟! آیا کسراها و قیصرها را نکشیدید؟! آیا خلیفه‌ها و شاهان را ندیدید؟! آیا جمهوری‌ها و اسلامی‌ها را نیازمودید؟! پس آیا هنوز عبرت نگرفته‌اید؟! ... اینک گوش‌های خود را فراز آورید تا بشنوید؛ زیرا من ندا دهنده‌ای از مکانی نزدیک هستم که ندا می‌دهم: ای مردمان! آیا زمان آن نرسیده است که به اصل خویش باز گردید؟! آیا زمان آن نرسیده است که عهد خدا با پدرتان آدم را به یاد آورید؟! آیا زمان آن نرسیده است که امانت را به صاحبش رد کنید و حکومت را به اهلش باز گردانید؟! ... هان، ای مردم! چگونه است که هزاران سال، پشت خود را به هر حیوان ناقصی داده‌اید و دست خود را به انسان کامل نداده‌اید؟! چگونه است که هزاران سال، هر رطوبتی را مکیده‌اید و دریای شیرین را رها کرده‌اید؟! چگونه است که هزاران سال، در پی هر سرابی دویده‌اید و در پی آب گوارا گامی برنداشته‌اید؟! آیا به خود نخواهید آمد و به سوی اصل باز نخواهید گشت؟! آیا از خواب بیدار نخواهید شد و این کابوس به پایان نخواهد رسید؟! آیا از تاریکی بیرون نخواهید آمد و این شام سیه سحر نخواهد داشت؟! آیا از مستی به هوش نخواهید آمد و این گیجی از سر نخواهد رفت؟! آیا چشم نگشوده ناگاه تکان نخواهید خورد و بر پا نخواهید ایستاد؟! آیا سر خویش را بالا نخواهید آورد و جز پیش پای خویش را نخواهید دید؟! ... به سخنم گوش فرا دارید؛ زیرا سخنی بهتر از این نخواهید شنید: دنیای شما جز با عدالت اصلاح نمی‌شود و آخرت شما جز با عدالت سامان نمی‌پذیرد و عدالت جز با حکومت مهدی امکان نمی‌یابد و حکومت مهدی جز با همیاری شما شکل نمی‌گیرد، ولی بیشتر شما نمی‌دانید![۱]
همین جهل و غفلت عمیق مردم است که مسؤولیت مؤمنان را دو چندان می‌کند. به علاوه، مؤمنان اندکند و به این خاطر باید بیشتر تلاش کنند. آنان نباید ناامید شوند، بلکه باید برای هدایت مردم به سوی مهدی و عدالت جهان‌شمولش شب و روز با حدّاکثر توان خود تلاش کنند و اشک و عرق بریزند و البته پاداش این کارشان بهشت خواهد بود؛ بهشتی که «بر ساقه‌ی درختانش کهربا آویخته و بوته‌های یاس و نیلوفر بنفش پیچیده و آن درختان در میان دشت‌هایی روییده‌اند که از گل‌های هزار رنگ و سبزه‌زاران چشم‌نواز پوشیده شده است ... در میان آن دشت‌های خرّم و پیرامون آن درختان پرمیوه، نهرهایی از آب زلال و نهرهایی از شیر تازه و نهرهایی از عسل باصفا و نهرهایی از شراب پاک جاری است و در میان آن‌ها نهری است که به آن تسنیم می‌گویند و نهر دیگری است که به آن سلسبیل می‌گویند و طعم آن مزه‌ی زنجبیل است.»[۲]
این بهشت گوارای مؤمنان باد.
درود خداوند بر محمّد و آل محمّد! درود خداوند بر امام مهدی علیه السلام! درود خداوند بر زمینه‌ساز ظهور امام مهدی علیه السلام حضرت منصور هاشمی خراسانی حفظه الله تعالی! درود خداوند بر مردان و زنان مؤمنی که به یاری این ابرمرد تاریخ شتافته‌اند و با حکمت‌هایش بینا می‌شوند و با اندرزهایش شنوا می‌گردند و برای یاری امام خود آماده می‌گردند! درود خداوند بر شما مؤمنان باد که در این هنگامه‌ی جهل و غفلت، امام خود را باور کرده‌اید و ندیده به یاریش شتافته‌اید و کمر به فراهم ساختن شرایط برای ظهورش بسته‌اید! بله، شما برترین آفریدگان خداوند و برگزیدگان او در زمین هستید. «أَنْتُمْ نُورُ اللَّهِ فِي ظُلُماتِ الْأَرْضِ»[۳]؛ «شما نور خداوند در تاریکی‌های زمین هستید.»
خداوند شما را یاری دهد و پیروز گرداند و به آرمان زیبا و مقدّستان برساند.