Сешанбе 19 Март 2024 мелодӣ / 8 Рамазон 1445 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Аҳодиси саҳиҳе аз Паёмбар дар ин бора; Ҳадиси 3. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading
Пурсиш ва посух
 

Кашидани сигор ва қалюн ва тарёк чи ҳукме дорад? Хариду фурӯшашон читавр?

Посухи пурсиши шумо ба тартиби зер аст:

Аввалан истеъмоли маводди мухаддир, бидуни тардид ҳаром аст; Чароки аз як сӯ ба бадан осебҳои ҷиддӣ ва хонумонсӯз мерасонад, дар ҳоле ки Худованд фармудааст: ﴿وَلَا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ[1]; «Худро бо дастонатон ба ҳалокат наяндозед» Ва аз сӯӣ дигар мисдоқи боризи изоъаи мол шумурда мешавад, дар ҳоле ки Худованд фармудааст: ﴿وَلَا تُبَذِّرْ تَبْذِيرًا ۝ إِنَّ الْمُبَذِّرِينَ كَانُوا إِخْوَانَ الشَّيَاطِينِ ۖ وَكَانَ الشَّيْطَانُ لِرَبِّهِ كَفُورًا[2]; «Ва (моли худро) талаф накун; Чароки талаф кунандагони (мол) бародарони шаётин ҳастанд ва шайтон Парвардигорашро бисёр носипос аст»; Чунонки яке аз ёронамон моро хабар дод, гуфт:

«سَمِعْتُ الْمَنْصُورَ الْهاشِميَّ الْخُراسانِيَّ یَقُولُ: ما کانَ رَسُولُ اللّهِ صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ یَشْرَبُ تِرْیاکاً أَوْ یَتَعَلَّقُ تَمِیمَةً أَوْ یَقُولُ الشِّعْرَ مِنْ قِبَلِ نَفْسِهِ»; «Шунидам ҳазрати Мансури Ҳошимии Хуросонӣ мефармояд: Расули Худо саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам тарёк истеъмол намекард ва назарбанд намеовехт ва аз худ шеър намесуруд».

Ва яке дигар аз ёронамон моро хабар дод, гуфт:

«سَأَلْتُهُ عَنِ التِّرْیاکِ فَقالَ: إنَّهُ کَالْخَمْرِ وَ الْمَیْسِرِ فِيهِمَا إِثْمٌ كَبِيرٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُمَا أَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِمَا، فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ! قُلْتُ: إِنَّ مِنَ الْفُقَهاءِ مَنْ یَسْتَعْمِلُهُ! قالَ: ماذا تُرِیدُ مِنَ الْفُقَهاءِ؟! وَ هَلِ الْفُقَهاءُ إِلّا رِجالٌ مِنَ النّاسِ؟!»; «Аз он ҳазрат дар бораи тарёк пурсидам, пас фармуд: Ҳароина он монанди хамр ва қимор аст ки дар онҳо гуноҳӣ бузург ва манофеъӣ барои мардум аст ва гуноҳи онҳо аз нафъи онҳо бузургтар аст, пас аз он иҷтиноб кунед, бошад ки растгор шавед! Гуфтам: Аз фуқаҳо касоне ҳастанд ки онро истеъмол мекунанд! Фарумд: Аз фуқаҳо чи мехоҳӣ?! Оё фуқаҳо аз мардум ҳастанд?!».

Сониян дар ҳурмат истеъмоли духониёт монанди истеъмоли маводди мухаддир, ҷойи таъаммул ва ишколе нест; Чароки истеъмоли онҳо низ монанди истеъмоли маводди мухаддир, маншаъи амрози муҳлик ва мисдоқи изоъаи мол аст; Чунонки яке аз ёронамон моро хабар дод, гуфт:

«سَأَلْتُ الْمَنْصُورَ عَنِ الْبَنْجِ فَقالَ: ذَاكَ مِنْ إِخْوانِها -یَعْنِي الْخَمْرَ! ثمّ قالَ: مَنْ أَخَذَ سِیجاراً فَقَدْ أَخَذَ جَمْرَةً مِنَ النّارِ! قُلْتُ: قَبَّحَ اللّهُ إِمامَ قَوْمٍ قَدْ فُتِنَ بِالْأَنابِیب! فَتَأَمَّلَ قَلِیلاً ثُمَّ قالَ: دَعْ عَنْکَ هَذَا»; «Аз ҳазрати Мансур дар бораи ҳашиш пурсидам, пас фармуд: Ин аз бародарони он –яъне хамр– аст! Сипас фармуд: Ҳар кас сигореро дар даст бигирад, ҳароина ахгаре аз оташи (ҷаҳаннам) ро дар даст гирифтааст! Гуфтам: Худованд зишт кунад аммо қавмеро ки шифтаи пипҳост! Он ҳазрат андаке таъаммул кард ва сипас фармуд: Ин (мавзӯъ) ро вогузор».

Ва яке дигар аз ёронамон моро хабар дод, гуфт:

«سَمِعْتُهُ یَقُولُ: التَّدْخِینُ لَذَّةُ أَصْحابِ النّارِ وَ سَمِعْتُهُ يَنْهَى عَنِ الصَّلاةِ خَلْفَ مَنْ یَسْتَعْمِلُ السِّیجارَ»; «Аз он ҳазрат шунидам ки мефармояд: Дуд кардан, лаззати аҳли оташ аст ва шунидам ки аз намоз гузоридан пушти сари касе ки сигор мекашад, наҳй мефармояд».

Ва яке дигар аз ёронамон моро хабар дод, гуфт:

«رَأَى رَجُلاً یُدَخِّنُ فَقالَ لَهُ: أَیُعْجِبُکَ الدُّخانُ؟ قالَ: نَعَمْ، قالَ: ﴿فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُبِينٍ ۝ يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ! فَأَلْقَی الرَّجُلُ سِیجارَهُ لَمّا سَمِعَ هَذَا وَ قالَ: أَسْتَغْفِرُ اللّهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْه»; «Он ҳазрат мардеро дид ки (сигоре дар даст дорад ва) дуд мекунад, пас ба ӯ фармуд: Оё дудро хуш медорӣ? Гуфт: Бале, фармуд: <Пас мунтазири рӯзе бош ки осмон дудӣ ошкор меоварад; Мардумро фаро мегирад, он азобӣ дарднок аст>[3]! Пас мард чун ин суханро шунид сигори худро андохт ва гуфт: Аз Худованд омӯрзиш металабам ва ба сӯӣ Ӯ тавба мекунам»!

Солисан аз ончи гузашт дониста мешавад ки харид ва фурӯши маводди мухаддир ва духониёт ҷойиз нест; Зеро қоъида дар Ислом, ҳурмати хариду фурӯши ҳар чизе аст ки истеъмоли он ҳаром аст; Чунонки яке аз ёронамон моро хабар дод, гуфт:

«سَمِعْتُ الْمَنْصُورَ یَقُولُ: ثَمَنُ الْکَلْبِ الَّذِي یُعْبَثُ بِهِ سُحْتٌ وَ ثَمَنُ الدُّخانِ سُحْتٌ»; «Шунидам ҳазарти Мансур мефармояд: Пули саге ки бо он бозӣ мешавад ҳаром аст ва пули дуд ҳаром аст».

Ва бархӣ дигар аз ёронамон моро хабар доданд, гуфтанд:

«تَحاکَمَ إِلَیْهِ رَجُلانِ یَخْتَصِمانِ فَقالَ أَحَدُهُما: إِنَّ هَذَا دَفَعَ إِلَيَّ حَشِیشاً فَشَرِبْتُهُ ثُمَّ جاءَنِي یَطْلُبُ أَجْرَهُ وَ غَالَى! فَقالَ الْآخَرُ: ما وَهَبْتُهُ لَهُ وَ إِنَّما بِعْتُهُ! فَغَضِبَ وَ قالَ: إِنَّ أَحَدَکُمْ لَیَسْقِي أَخاهُ سَمّاً لِیَقْتُلَهُ ثُمَّ یَأْتِیهِ یَطْلُبُ أَجْرَهُ؟! لا أَجْرَ لَهُ وَ لا کَرامَةَ»!; «Ду мард дар ҳоле ки бо якдигар низоъ мекарданд, довариро ба назди он ҳазрат оварданд, пас яке аз он ду гуфт: Ин мард ба ман ҳашише дод ва ман онро истеъмол кардам, сипас ба назди ман омад ва баҳои онро аз ман талабид ва қиматашро боло бурд! Марди дигар гуфт: Онро ба ӯ набахшидам, балки фурӯхтам! Пас он ҳазрат ба хашм омад ва фармуд: Ҳароина яке аз шумо ба бародараш самме медиҳад то ӯро бикушад ва сипас ба назди ӯ меояд ва баҳояшро металабад?! Баҳойе барои ӯ нест ва арзише надорад»!

Бо ин васф, касе ки маводди мухаддир ва духониеро мефурӯшад мустаҳаққи самани онҳо нест ва агар самани онҳоро бигирад, чизи ҳаромеро гирифта ва моли мардумро ба ботил хӯрда, дар ҳоле ки Худованд фармудааст: ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ[4]; «Эй касоне ки имон овардед! Амволи якдигарро миёнатон ба ботил нахуред»; Ҳамчунонки додани самани онҳо ба ӯ тавассути харидор низ ҷойиз нест; Чароки Худованд фармудааст: ﴿وَلَا تُؤْتُوا السُّفَهَاءَ أَمْوَالَكُمُ الَّتِي جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ قِيَامًا[5]; «Ва амволатонро ки Худованд барои шумо пуштивонае қарор додааст ба сафиҳон надиҳед»; Балки баъид нест фурӯшандагон ва харидорон умдаи ин гуна мавод, ифсод кунандагоне дар замин ва шойистаи кайфари муҳорибон бошанд; Чароки табаъоти маргбор шеваъи ин маводди саммӣ дар миёни мусалмонон пӯшида нест, то ҳадде ки метавон иқдоми ба онро монанди иқдоми ба қатли амди донист ва Худованд ба ҳар чизе огоҳ аст.

↑[1] . Бақара/ 195
↑[2] . Исроъ/ 26 ва 27
↑[3] . Духон/ 10 ва 11
↑[4] . Нисоъ/ 29
↑[5] . Нисоъ/ 5
Пойгоҳи иттилоърасонии дафтари Мансури Ҳошимии Хуросонӣ Бахши посухгӯйи ба пурсишҳо
Таълиқот
Пурсишҳо ва посухҳои фаръӣ
Пурсиши
фаръии 1
Нависанда: Фотима
Тарих: 30/9/2016

Назари аллома дар мавриди масрафи нос ки як навъ монанди мухаддир аст чист?

Посух ба пурсиши
фаръии 1
Тарих: 1/10/2016

«Нос» ё «Насвор» як моддаи гиёҳии мухаддир ва эътиёдовар аз навъи танбоку аст ки бо оҳак омехта ва дар даҳон ниҳода мешавад. Масрафи ин модда ки дар кишварҳои монанди Афғонистон, Покистон, Осиёи миёна, Эрон ва Ҳинд маъмул аст, монанди масрафи сойири маводди мухаддир ва эътиёдовар, ҳаром аст; Чароки ба бадан зарарҳои ҷиддӣ мерасонад ва нафъӣ уқалойи намерасонад ва бо ин васф, масрафи он зулм ба нафс ва зойеъ кардани мол шумурда мешавад ки ҷойиз нест; Чунонки Худованд бо итлоқ фармудааст: ﴿وَمَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْمًا لِلْعِبَادِ[1]; «Ва Худованд ҳеҷ зулмеро барои бандагон намехоҳад» Ва фармудааст: ﴿وَلَا تُبَذِّرْ تَبْذِيرًا[2]; «(Ва ломи худро) зойеъ накун» Ва Паёмбари Ӯ фармудааст: «لا ضَرَرَ وَ لا ضِرارَ فِي الْإِسْلامِ»; «Ҳеҷ зарар дидан ва зарар расондане дар Ислом нест». Аз ин рӯ, ҳазрати аллома Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳуллоҳ таъоло аз масрафи ин моддаи мухаддир ва бефойида барҳазар доштааст; Чунонки яке аз ёронамон моро хабар дод, гуфт:

«سَأَلْتُ الْمَنْصُورَ عَنْ نَسْوارَ، فَقالَ: هَلْ هُوَ إِلّا بَعْضُ هَذِهِ الْخَبائِثِ؟! وَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ: لا تُمَضْمِضُوا بِالْخَمْرِ! قُلْتُ: سُبْحانَ اللّهِ! وَ مَنْ یُمَضْمِضُ بِالْخَمْرِ؟! قالَ: مَنْ یَجْعَلُ نَسْوارَ فِي فِیهِ فَکَأَنَّما یُمَضْمِضُ بِالْخَمْرِ وَ قالَ: مَنْ یَمُصُّ نَسْوارَ فَإِنَّما یَمُصُّ جَذْوَةً مِنَ النّارِ»; «Аз ҳазрати Мансур дар бораи насвор пурсидам, пас фармуд: Оё он чизе ҷуз бархӣ аз ин чизҳойи хабис аст?! Ва аз он ҳазрат шунидам ки мефармояд: Хамрро дар даҳони худ нагардонед! Гуфтам: Субҳоналлоҳ! Чи касе хамрро дар даҳони худ мегардонад?! Фармуд: Касе ки насворро дар даҳони худ мениҳад чунон аст ки гӯйи хамрро дар даҳони худ мегардонад ва фармуд: Касе ки насворро мекашад ҷуз ин нест ки ахгаре аз оташи (ҷаҳаннам) ро мемакад»!

Ба илова, масрафи ин моддаи мухаддир ва эътиёдовар, ба афзоиши оби даҳон меанҷомад ки муқтаззӣ афкандани он ба каррот ва дар ҷоҳои мухталиф аст, то ҳадде ки дар кишварҳое монанди Афғонистон зарфи хоссе ба номи «туфдон» сохтаанд то масраф кунандагони насвор оби даҳони худро дар он бияндозанд, дар ҳоле ки ин бо назофати воҷиб дар Ислом мунофот дорад ва метавонад ба шуюъи бархӣ бемориҳо биянҷомад; Чунонки яке аз ёронамон моро хабар дод, гуфт:

«قالَ الْمَنْصُورُ: إِنَّ اللّهَ لا یُحِبُّ کُلَّ تَفّالٍ قَذِرٍ وَ دَخَلَ بَیْتاً فَأُتِيَ بِمَتْفَلٍ فَقالَ: ما هَذَا؟! قالُوا: مَتْفَلٌ، قالَ: إِدْرَؤُوا عَنِّي فَلَسْتُ مِنْ أَقْذارِکُمْ»; «Ҳазрати Мансур фармуд: Ҳароина Худованд ҳеҷ бисёртуфкунандаи олудаеро дӯст намедорад ва ба хонае дохил шуд, пас барои ӯ туфдоне оварданд, пас фармуд: Ин чист?! Гуфтанд: Туфтон аст, фармуд: Аз ман дур кунед: Чароки аз олудагонатон нестам»!

Ҳамчунин яке дигар аз ёронамон моро хабар дод, гуфт:

«بَصَقَ عِنْدَ الْمَنْصُورِ رَجُلٌ فِي الطَّرِیقِ فَأَعْرَضَ عَنْهُ بِوَجْهِهِ، فَقُلْتُ: لِمَ أَعْرَضْتَ عَنْهُ؟! قالَ: ما أَنا أَعْرَضْتُ عَنْهُ وَلَكِنَّ اللّهَ أَعْرَضَ عَنْهُ! قُلْتُ: رُبَّما لا بُدَّ مِنْهُ! قالَ: إِنَّهُ خَطِیئَةٌ وَ کَفّارَتُهُ دَفْنُهُ! ثُمَّ قالَ: کانَ رَسُولُ اللّهِ صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ إِذا یَضْطَرُّ إِلَى ذَلِكَ یَأخُذُ خِرْقَةً فَیَبْصُقُ فِیها ثُمَّ یَرُدُّ بَعْضَها عَلَى بَعْضٍ ثُمَّ یَغْسِلُها عِنْدَ الْفَراغِ»; «Марде назди ҳазрати Мансур дар роҳ оби даҳон андохт, пас он ҳазрат рӯйи худро аз ӯ баргардонд, пас гуфтам: Чаро рӯйи худро аз ӯ баргардондӣ?! Фармуд: Ман рӯйи худро аз ӯ барнагардондам, балки Худо рӯйи Худро аз ӯ баргардонд! Гуфтам: Гоҳе чорае аз ин кор нест! Фармуд: Он хатойе аст ва каффорааш дафни он аст! Сипас фармуд: Расули Худо саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам ҳаргоҳ ба он ногузир мешуд порчае бар мегирифт, пас дар он оби даҳон меандохт ва сипас онро ба ҳам меовард ва сипас ба ҳангоми фароғат онро мешуст»!

Худованд ҳамаи мусалмононро ба риъояти тақво ва назофат ва иҷтиноб аз чизҳои муззир ва хабис муваффақ кунад, то ҷисм ва рӯҳи худро барои вуруд ба малакути Худованд ва таҳаққуқи ормони Ислом дар ҷаҳон омода созанд.

↑[1] . Ғофир/ 31
↑[2] . Исроъ/ 26
Пойгоҳи иттилоърасонии дафтари Мансури Ҳошимии Хуросонӣ Бахши посухгӯйи ба пурсишҳо
Пурсиши
фаръии 2
Нависанда: Ризо Розӣ
Тарих: 8/5/2017

Ҳурмати маводди мухаддир аз манзури аллома фақат ба сабаби ояи «لا تلقوا بأیدیکم الی التّهلکه» аст ё аҳодиси зейлро дар китоби Мустадракул васоъил (дар хусуси банг) мутавотир ва мӯътабар медонанд?

   «سیأتی زمان علی أمّتی یأکلون شیئاً اسمه البنج أنا بریء منهم و هم بریئون منّی»

   «من احتقر ذنب البنج فقد کفر»

   «سلّموا علی الیهود و النصاری و لا تسلّموا علی آکل البنج»

Ва ...

Посух ба пурсиши
фаръии 2
Тарих: 16/5/2017

Аҳодиси мазкур дар китоби Мустадракул васоъил[1] мӯътабар нестанд. Ҳурмати истеъмоли маводди мухаддир ва духонӣ сирфан ба далили мазарроти қатъӣ аст ки барои фард ва ҷомеъа дорад ва бо ин васф, умумот ва итлоқоти Қуръонӣ ва ривойи дар рӯшаноии ақли салим, барои исботи он кофӣ аст ва ниёзе ба аҳодиси заъиф ва сохтагӣ вуҷуд надорад.

↑[1] . ҷ17, с86
Пойгоҳи иттилоърасонии дафтари Мансури Ҳошимии Хуросонӣ Бахши посухгӯйи ба пурсишҳо
Пурсиши
фаръии 3
Нависанда: Амир Мунтазарул Маҳдӣ
Тарих: 10/7/2019

Салом ва дуруд бар имом Маҳдӣ алайҳи салом ва салому дуруд бар ягона заминасози зуҳури имом Маҳдӣ алайҳи салом ва тамомӣ ёрони наҳзати муқаддаси Бозгашт ба Ислом ва лаънат бар тамомӣ бутҳо ва бутпарастони охирул замон

Чанд соле аст ки маҳсуле ба бозор арза шуда ба номи сигори электронӣ ва дар дунё бисёр ривоҷ пайдо кардааст. Бо таваҷҷуҳ ба инки сигор дуду оташ надорад ва навъӣ бухор аст, оё дар ҳукми шаръии сигор аст ва истеъмоли он ҳаром аст?

Сипосгузорам аз посухгӯйи

Посух ба пурсиши
фаръии 3
Тарих: 16/7/2019

Дар бораи табаъоти масрафи сигори электроник, миёни соҳиб назарон ихтилоф аст ва бархӣ аз онон мӯътақиданд ки музарроти он чандон аз музарроти масрафи сигори маъмулӣ камтар нест; Чароки ҳар чанд маводди шимиёйии музирри мавҷуд дар коғаз, филтар ва тутуни сигори маъмулӣ дар сигорӣ электроник вуҷуд надорад, вале сигори электроник ҳовии маводди шимёйии музирри дигаре аст ки метавонад ба андозаи сигори маъмулӣ ба масраф кунанда осеб бирасонад. Ба ҳар ҳол, агар музирроти масрафи сигори электроник, чандон аз музирроти масрафи сигори маъмулӣ камтар набошад, ҳукми он монанди ҳукми масрафи сигори маъмулӣ аст, вале агар музирроти он ночиз бошад, ишколе надорад; Ҷуз инки мисдоқи боризи изоъаи мол аст; Бо таваҷҷуҳ ба инки тахмин зада шуда фурӯши сигори электроник танҳо дар соли 2018 болиғ ба 26 милиёрд долар буда ва ин сарфи назар аз ҳазинаи пардохт шуда барои масрафи барқи он аст ки қобили эҳсо нест, дар ҳоле ки бо ин пули газоф мешуд бисёрӣ аз мушкилоти мардум дар нуқоти мухталифи ҷаҳонро бартараф кард. Маълум аст ки Худованд чунин исроф ва табзире розӣ нест ва барои мӯъминон бойиста аст ки аз он бипарҳезанд.

Пойгоҳи иттилоърасонии дафтари Мансури Ҳошимии Хуросонӣ Бахши посухгӯйи ба пурсишҳо
Ҳамрасонӣ
Ин матлабро бо дӯстони худ ба иштирок гузоред, то ба густариши илм ва маърифати динӣ кӯмак кунед. Шукронаи ёд гирифтани як нуктаи ҷадид, ёд додани он ба дигарон аст.
Email
Telegram
Facebook
Одноклассники
ВКонтакте
Метавонед ин матлабро ба забонҳои зер низ мутолеъа кунед:
Агар бо забони дигаре ошнойи доред, метавонед ин матлабро ба он тарҷума кунед. [Форми тарҷума]
Навиштани пурсиш
Корбари гиромӣ! Шумо метавонед пурсишҳои худро дар бораи осор ва андешаҳои аллома Мансури Ҳошимии Хуросониро дар форми зер бинависед ва барои мо ирсол кунед то дар ин бахш посух дода шавад.
Таваҷҷуҳ: Мумкин аст номи шумо ба унвони нависандаи пурсиш дар пойгоҳ намоиш дода шавад.
Таваҷҷуҳ: Аз онҷо ки посухи мо ба эмейли шумо ирсол мешавад ва лузуман бар рӯи пойгоҳ қарор намегирад, лозим аст ки одраси худро ба дурусти ворид кунед.
Лутфан ба нукоти зер таваҷҷуҳ фармойед:
1 . Мумкин аст ба пурсиши шумо дар пойгоҳ посух дода шуда бошад. Аз ин рӯ, беҳтар аст пеш аз навиштани пурсиши худ, пурсишҳои муртабитро мурур ё аз имкони ҷустуҷӯ дар пойгоҳ истифода кунед.
2 . Аз сабт ва ирсоли пурсишҳои ҷадид пеш аз дарёфти посухи пурсиши қаблӣ, худдорӣ кунед.
3 . Аз сабт ва ирсоли беш аз як пурсиш дар ҳар навбат, худдорӣ кунед.
4 . Авлавияти мо, посухгӯйи ба пурсишҳои марбут бо имом Маҳдӣ алайҳи салом ва заминасозӣ барои зуҳури ӯст; Чароки дар ҳоли ҳозир, аз ҳар чизе муҳимтар аст.