Нависандаи пурсиш: Муҳаммад Ҷавод Тарихи пурсиш: 31/1/2016

Бо салом хидмати асотиди мӯҳтарам ва ҳамчунин бар муваҳидони холис ки ҷуз Аллоҳ ва Расулашро аз касе итоъат намекунанд ва мушрик дар вилоят нестанд ва сохтаи зеҳни худро имоми худ намекунанд.

Ва аммо баъд

Ин ҷониб дар Эрон ҳуҷрае ҷиҳати тиҷорат дорам ва муншии хонуме доштам ки умуреро расидагӣ мекард. Ҳол эҳсос кардам ки будани зан дар маҳалли кор, шаръӣ набошад. Аммо аз онҷо ки дар Эрон зан ва мард баробар ҳастанд ва чи басо барои кор кардан ба занҳо бештар аз мардҳо баҳо дода мешавад, хостам бидонам ки дар суннати яқинии Паёмбар ҷойгоҳи зан чигуна аст? Ҳиҷоби занон чигуна аст? Оё муҷоз ҳаст дар беруни манзил кор кунад? Оё муҷоз ҳаст бо номаҳрам иртибот дошта бошад? Оё зан метавонад дар умури мухталиф фаъолият кунад? Оё мо метавонем аз занон дар корҳои худ истифода кунем?

Посух ба пурсиши шумораи: 5 Тарихи посух ба пурсиш: 5/2/2016

Салом бар касоне ки ҳаққро мешиносанд ва мепазиранд ва бо дилу забон ва дасти худ ёрӣ мекунанд.

Ва аммо баъд

Асли, баробарии ҳуқуқ ва таколифи зан ва мард аст магар дар мавриде ки далилӣ қатъӣ аз шаръ барои тафовут дар он вуҷуд дорад; Чароки ҳамаи авомил ва навоҳии Худованд ва Паёмбараш аз ин ҷиҳат ом ва мутлақанд ва шомили ҳар ду мешаванд, магар навоҳӣ ва авомире ки ихтисоси онҳо ба яке аз он ду маълум аст. Бар ин асос, занон метавонанд дар ҳар кори машруъе ки анҷоми он ба танҳойи барои онон ҷойиз аст бо мардон мушорикат кунанд, машрут ба инки мусталзими корӣ ғайри машруъ монанди тамоси баданӣ ё гуфтори таҳрик кунанда ё танҳо шудан бо онон дар маконе ки касе дохил намешавад ё костан аз пӯшиши воҷиб ё кӯтоҳӣ дар адои ҳаққи шавҳар ё изоъаи фарзанде ки мукаллаф ба тарбияти ӯ ҳастанд набошад; Чароки агар мусталзими чунин корҳойе бошад, муқаддамаи ҳаром шумурда мешавад ва муқаддамаи ҳаром ақлан ҳаром аст; Ҳамчунонки барои мардон низ ҷойиз нест ки дар чунин ҳолоте бо занон мушорикат кунанд ё мушорикати онон бо худро бипазиранд; Чароки ин ҳамкорӣ бо онон дар гуноҳ ва зиёдаравӣ аст, дар ҳоле ки Худованд фармудааст: ﴿وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَى ۖ وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۖ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ[1]; «Ва бо якдигар дар некукорӣ ва тақво ҳамкорӣ кунед ва бо якдигар дар гуноҳ ва зиёдаравӣ ҳамкорӣ накунед ва аз Худованд битарсед; Чароки иқоби Худованд шадид аст»!

↑[1] . Моъида/ 2