| Нависандаи нақд: Алӣ Розӣ | Тарихи нақд: 7/11/2015 |
Ҳазрати алломаи Хуросонӣ дар с170 китоби «Бозгашт ба Ислом» ба бардоштани марзҳо байни кишварҳои Исломӣ ва эҷоди пул ва артиши муштарак ишора доштаанд. Роҳкори амалӣ ва иҷроӣ барои иҷрои ин ормон чигуна аст? Оё то қабл аз зуҳури Маҳдӣ (а) замонати иҷроӣ вуҷуд дорад?
| Посух ба нақди шумораи: 4 | Тарихи посух ба нақд: 11/11/2015 |
Ҳазрати аллома Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳуллоҳ таъоло, тарҳи ташкили иттиҳодияе барои кишварҳои Исломӣ назири иттиҳодияи Аврупоро ба унвони муқаддама ва зербинои ташкили ҳукумати воҳиди Исломӣ дар ҷаҳони Ислом тавассути Маҳдӣ матраҳ фармуда ва роҳкори онро ирода ва иқдоми муштараки шуморӣ кофӣ аз мусалмонон дар кишварҳои Исломӣ дониста ки пеш аз ҳар чиз дар гарави огоҳӣ ва бедории умумӣ онон аз як сӯ ва наздик шудани андеша ва ормонашон ба якдигар аз сӯӣ дигар аст. Аз ин рӯ, он бузургвор наҳзати фикрии густардаеро ба манзури эҷоди як инқилоби фарҳангӣ дар ҷаҳони Ислом оғоз карда ва дар ҳоли афзоиши сатҳи огоҳӣ ва бедории мусалмонон аз як сӯ ва ҷамъ кардани онон ба гирди меҳварӣ муштарак аз сӯӣ дигар аст ки ҳаргоҳ бо иқболи шуморӣ кофӣ аз онон дар кишварҳои Исломӣ мувоҷеҳ шавад, метавонад ба зуҳури ҷунбишҳои мардумӣ дар ин кишварҳо ва фишорҳои иҷтимоъӣ бар ҳокимони онҳо ва дар ниҳоят шаклгирии иттиҳодияи мазкур ва таслими он ба Маҳдӣ биянҷомад. Аз инҷо дониста мешавад ки ҳама чиз ба мизони истиқболи мусалмонони ҷаҳон аз ин даъвати Исломӣ бастагӣ дорад ва ин дар ҳоле аст ки ҳокимони нодон ва ҷоталаби минтақа, дар ҳоли пешгирӣ аз он бо анвоъи дасисаҳо ва иқдомоти палиди таблиғотӣ, сиёсӣ ва истихборотӣ ҳастанд. Бар ин асос аст ки истиқбол аз чунин наҳзате, дар ривоёти мутавотири Исломӣ бар ҳар мусалмоне воҷиб шумурда шудааст.
Бародари фозил ҷаноби Аҳмад Ҳасанзода дар мақолае бо унвони «Иттиҳодяи кишварҳои Исломӣ; Тарҳӣ истротежик барои хуруҷи ҷаҳони Ислом аз бунбаст»[1] ба воковӣ ва баррасии бештари ин мавзӯъ дар андешаҳои ҳазрати аллома Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳуллоҳ таъоло пардохта ва тавзиҳоти судманде ироъа кардааст.
| Шумораи таълиқ: 1 | Нависандаи таълиқ: Содиқ | Тарихи таълиқ: 22/8/2019 |
Чаро ҳазрати аллома бо вуҷуди эътиқод ба адами машрӯъияти ҳокимони феълӣ, сухан аз ташкили иттиҳодияи кишварҳои Исломӣ бар забон овардааст?
| Посух ба таълиқи: 1 | Тарихи посух ба таълиқ: 26/8/2019 |
Тарҳи ташкили иттиҳодияи кишварҳои Исломӣ, мунофоте бо тоғут будани ҳокимони феълӣ надорад; Чароки ин тарҳ лузуман нозир ба ҳокимони феълӣ нест, балки метавонад тавассути худи имом Маҳдӣ алайҳи салом баъд аз зуҳур анҷом шавад ва агар тавассути ҳокимони феълӣ анҷом шавад ҳам кори хуб ва муфиде аст ва рӯшан аст ки тоғут ҳам метавонад кори хуб ва муфиде анҷом диҳад; Чароки ҳусни феълӣ бо ҳусни фоъиле мулозимае надорад ва тоғут бидуни ҳукумат аз корҳои он табаъият намекунад, балки тобеъи мабнои он аст ва бо ин васф, метавон ҳукумати тоғутро ҳам ба кори хуб ва муфид тавсия кард, бо ин ангеза ки зарари камтаре ба мардум бирасад; Чунонки имомони аҳли байт бо ин ангеза, ҳокимони замонашонро аз зулм боз медоштанд ва ба корҳои хуб ва муфид тавсия мекарданд ва раҳнамудҳои Амирул Мӯъминин алайҳи салом барои се халифаи пешин машҳур аст.
Ба илова, ин тарҳе барои гузор аз марҳалаи кунунӣ ба марҳалаи таҳаққуқи ҳукумати воҳиди Исломӣ тавассути имом Маҳдӣ алайҳи салом аст ва бо ин васф, даъвати ҳокимони феълӣ ба он, монанди даъвати онон ба заминасозӣ барои ҳокимити имом Маҳдӣ алайҳи салом аст ки корӣ неку ва бойиста аст. Вонгаҳе ҳокимони феълӣ дар сурати амал ба шуруте ки дар пурсиш ва посухи 124 табйин шудааст, метавонанд заминасози зуҳури имом Маҳдӣ алайҳи салом бошанд ва рӯшан аст ки дар ин сурат, иттиҳоди онон бо якдигар ба тақвияти ҷабҳаи имом Маҳдӣ алайҳи салом дар баробари ҷабҳаи куфр меанҷомад.
Бо ин ҳама, бояд таваҷҷуҳ дошт ки ташкили иттиҳодияи кишварҳои Исломӣ, ғарази ғойи ва матлуби аслӣ нест, балки миёнбурде ба сӯӣ таҳаққуқи ҳокимияти Худованд дар замин аст; Ҳамчунонки аллома пеш аз пешниҳоди ин тарҳ фармудааст: «Эҷоди як кишвари Исломӣ бо идғоми ҳамаи сарзаминҳои мусалмон дар он, зери парчами ҳокиме ки Худованд ӯро ном бурда ва таъйин карда, танҳо роҳи растгории мусалмонон ва сейтараи онон бар ҷаҳон аст»[1].