Сешанбе 19 Март 2024 мелодӣ / 8 Рамазон 1445 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Аҳодиси саҳиҳе аз Паёмбар дар ин бора; Ҳадиси 3. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading
Пурсиш ва посух
 

Бо эҳтиром

1 . Назари аллома дар хусуси ҷангҳои мусалмонон баъд аз Паёмбар чист? Оё Ислом бояд бо шамшер ба ҷаҳониён муъаррифӣ мешуд?

2 . Амалкарди хулафо дар эҷоди ҷангҳо ки иттифоқан боъиси густариши Ислом ҳам шуд мавриди таъйид аст?

3 . Оё дастури қитол ки дар Қуръон омада яъне ҳамла яъне таҷовуз яъне кишваргушойи?

Посухи пурсишҳои шумо ба тартиби зер аст:

1 . Иддаъои онки Ислом бо шамшер ба ҷаҳониён муъаррифӣ шуд, иддаъои саҳиҳе нест; Зеро Ислом пеш аз ҳар чиз бо номаҳойе ба ҷаҳониён муъаррифӣ шуд ки Расули Худо саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам пас аз сулҳи Ҳудайбия барои подшоҳони ҷаҳон навишт ва ба он васила ононро ба сӯӣ таслим дар баробари Худованд даъват кард. Пас аз Расули Худо саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам низ мусалмонон бо такя бар неруӣ шамшери худ бар Эрон ва Рум пирӯз нашуданд; Чароки неруӣ шамшери онон аз неруӣ шамшери он абалқудратҳо бештар набуд ва табиъатан ба танҳоӣ наметавонист ба пирӯзии онон бар Касро ва Қайсар мунҷар шавад. Аз ин рӯ, инсоф он аст ки муҳимтарин омили нуфуз, бақоъ ва густариши Ислом дар кишварҳои мухталиф, омӯзаҳои ҷаззоб, бадеъи ва инсонсози он буд ки ҳамчунон муҷиби нуфуз, бақоъ ва густариши он дар кишварҳои мухталиф аст; Чунонки ҳазрати аллома Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳуллоҳ таъоло, дар мабҳаси «Равиши саҳиҳи муқобила бо кофирон» аз китоби шарифи «Бозгашт ба Ислом»[1] ба ин нуктаи муҳим ишора карда ва фармудааст:

«Cултаи мусалмонон дар даҳаҳои нахустини Исломӣ бар импиротуриҳои ғарб ва шарқ, ношӣ аз абзорҳои пешрафтаи таблиғотӣ ё ҳатто низомии онон набуд, бал ношӣ аз ҷаззобияти паёми онон буд ки тавонист зарқу барқҳои импиротуриҳои ҷаҳонро аз чашми мардум бияндозад ва заминаи пешравиҳои сиёсӣ ва низомии онон ба рағми имконоти маҳдудашонро фароҳам созад».

Бо ин васф, ба назар мерасад ки иддаъои нуфуз, бақоъ ва густариши Ислом дар кишварҳои мухталиф бо такя бар шамшер, муболиға ва беинсофии ошкоре аст ки таҳо аз илқоъоти Исломситезон нашъат гирифтааст. Албатта тардиде нест ки мусалмонон пеш аз Расули Худо саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам дар кишварҳои мухталиф ҷангҳойе доштанд, вале ин ҷангҳо навъан бо мардумони ин кишварҳо набуд, бал бо ҳокимони кофир ва ситамгари онҳо буд ки ғолибан аз тариқи ҷанг бар ин манотиқ истило ёфта буданд ва дар онҳо ба истизъофи риъоё мепардохтанд ва бо ин васф, ҷангҳои мусалмононро бояд бо ҳадафи озодсозии ин манотиқ аз ишғоли кофирон ва золимон донист; Чунонки ба унвони намуна, аз Рабъӣ ибни Омир намояндаи мусалмонон дар ҷанги Қодисия барои гуфтугӯ бо Рустами Фарухзод фармондеҳи сипоҳи Эрон нақл шудааст ки дар посух ба пурсиши ӯ дар бораи ангезаи мусалмонон аз ҷанг бо онон гуфт: «Худованд моро барангехт ва Худованд моро овард то ҳар кас ки Худовандро аз бандагии инсонҳо ба бандагии Худованд ва аз тангии дунё ба фарохии он ва аз зулми адён ба адли Ислом берун оварем ва моро бо дини худ фиристод то халқашро ба сӯӣ он фаро хонем, пас ҳар кас ки онро пазируфт мо ҳам аз ӯ мепазирем ва аз назди ӯ боз мегардем ва ӯро бо сарзаминаш во мегузорем ки худаш онро идора кунад»[2] ва ин мубтанӣ бар ҷаҳонбинии хосси Ислом аст ки заминро барои Худованд медонад ва моликияти инсонҳо бар онро ба расмият намешиносад ва мефармояд: ﴿إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۖ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ[3]; «Ҳароина замин барои Худованд аст, онро ба ҳар кас аз бандагонаш ки бихоҳад мерос медиҳад ва оқибат барои парҳезкорон аст».

2 . Бино бар мабнои аллома Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳуллоҳ таъоло дар китоби шарифи «Бозгашт ба Ислом»[4], ибтидоъ ба ҷанг танҳо бо изни халифаи Худованд дар замин ҷойиз аст, вале ба назар мерасад ки чунин изне барои ҷангҳои мусалмонон бо ғайри мусалмонон пас аз Расули Худо саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам дасти кам дар замони Абу Бакр, Умар ва Усмон, филҷумла вуҷуд доштааст; Чароки ҳеҷ мухолифати рӯшан аз аҳли байти Расули Худо саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам бо ин ҷангҳо –ҳато дар замони ҳокимияти Алӣ ва Ҳасан– ривоят нашуда, бал таъйидҳо ва ҳамкориҳои мутаъаддиде аз онон дар ин бора ривоят шудааст ки аз он ҷумла метавон ба ҳамандешии Алӣ бо Умар, дар бораи набарди Ҷаср, фатҳи Наҳованд, ҷанг бо Румиён, фатҳи Байтул Муқаддас, фатҳи Хуросон ва фатҳи Шуш ишора кард; Фориғ аз онки тасарруфи онон дар ғаноъим ва бардагони ҳосил аз ин ҷангҳо қатъӣ аст ва метавонад филҷумла бар эътиқоди онон ба машрӯъияти ин ҷангҳо далолат дошта бошад.

3 . Фармони Худованд ба ҷанг бо кофирон ва золимон, бо ҳадафи аз байн бурдани куфр ва зулм ва наҷоти мустазъафон ва мазлумони ҷаҳон аст, на ғорат, таҷовуз ва кишваргушойи; Чунонки фармудааст: ﴿وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ لِلَّهِ ۖ فَإِنِ انْتَهَوْا فَلَا عُدْوَانَ إِلَّا عَلَى الظَّالِمِينَ[5]; «Бо онон биҷангед то ҳангоме ки фитнае набошад ва ойин барои Худованд бошад, пас агар даст бардоштанд, таъаддӣ ҷуз бар золимон раво нест»; Чароки Худованд ба ғорат, таҷовуз ва кишваргушойи ниёзе надорад, вале куфр ва зулмро дар ҷаҳон наметобад; Чунонки фармудааст: ﴿إِنْ تَكْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنْكُمْ ۖ وَلَا يَرْضَى لِعِبَادِهِ الْكُفْرَ[6]; «Агар кофир шавед Худованд аз шумо бениёз аст, вале куфрро барои бандагонаш намеписандад» Ва фармуддаст: ﴿وَمَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْمًا لِلْعَالَمِينَ[7]; «Ва Худованд зулмеро барои ҷаҳониён намехоҳад».

Аҷиб аст ки кофирон ва золимон, ҳамвора дар тӯли торихи худ, ба ҷанг бо мустазъафон ва мазлумони ҷаҳон бо ҳадафи ҷаҳонӣ сохтани куфр ва зулм пардохтаанд ва аз ҳеҷ кишваргушойи, таҷовуз ва ғориате дариғ наварзидаанд, вале ҷангҳои мусалмонон бо ҳадафи ҷаҳонӣ сохтани тавҳид ва адолат ва наҷоти мустазъафон ва мазлумони ҷаҳонро нораво ва мисдоқи ғорат, таҷовуз ва кишваргушойи мешуморанд! Бегумон ин дасисаи шайтонӣ аз ҷониби онон барои сейтараи тоғут бар ҷаҳон аст; Чунонки Худованд фармудааст: ﴿الَّذِينَ آمَنُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُوا أَوْلِيَاءَ الشَّيْطَانِ ۖ إِنَّ كَيْدَ الشَّيْطَانِ كَانَ ضَعِيفًا[8]; «Касоне ки имон оварданд дар роҳи Худованд меҷанганд ва касоне ки кофир шуданд дар роҳи тоғут меҷангад, пас бо ёрони шайтон биҷангед; Ҳароина дасисаи шайтон заъиф аст»!

↑[2] . Табарӣ, Торихул умам ва мулук, ҷ3, с34; Ибни Ҷувзӣ, Ал-мунтазам, ҷ4, с168; Ибни Асир, Ал-комил фил торих, ҷ2, с363
↑[3] . Аъроф/ 128
↑[4] . с330
↑[5] . Бақара/ 193
↑[6] . Зумар/ 7
↑[7] . Оли Имрон/ 108
↑[8] . Нисоъ/ 76
Пойгоҳи иттилоърасонии дафтари Мансури Ҳошимии Хуросонӣ Бахши посухгӯйи ба пурсишҳо
Ҳамрасонӣ
Ин матлабро бо дӯстони худ ба иштирок гузоред, то ба густариши илм ва маърифати динӣ кӯмак кунед. Шукронаи ёд гирифтани як нуктаи ҷадид, ёд додани он ба дигарон аст.
Email
Telegram
Facebook
Одноклассники
ВКонтакте
Метавонед ин матлабро ба забонҳои зер низ мутолеъа кунед:
Агар бо забони дигаре ошнойи доред, метавонед ин матлабро ба он тарҷума кунед. [Форми тарҷума]
Навиштани пурсиш
Корбари гиромӣ! Шумо метавонед пурсишҳои худро дар бораи осор ва андешаҳои аллома Мансури Ҳошимии Хуросониро дар форми зер бинависед ва барои мо ирсол кунед то дар ин бахш посух дода шавад.
Таваҷҷуҳ: Мумкин аст номи шумо ба унвони нависандаи пурсиш дар пойгоҳ намоиш дода шавад.
Таваҷҷуҳ: Аз онҷо ки посухи мо ба эмейли шумо ирсол мешавад ва лузуман бар рӯи пойгоҳ қарор намегирад, лозим аст ки одраси худро ба дурусти ворид кунед.
Лутфан ба нукоти зер таваҷҷуҳ фармойед:
1 . Мумкин аст ба пурсиши шумо дар пойгоҳ посух дода шуда бошад. Аз ин рӯ, беҳтар аст пеш аз навиштани пурсиши худ, пурсишҳои муртабитро мурур ё аз имкони ҷустуҷӯ дар пойгоҳ истифода кунед.
2 . Аз сабт ва ирсоли пурсишҳои ҷадид пеш аз дарёфти посухи пурсиши қаблӣ, худдорӣ кунед.
3 . Аз сабт ва ирсоли беш аз як пурсиш дар ҳар навбат, худдорӣ кунед.
4 . Авлавияти мо, посухгӯйи ба пурсишҳои марбут бо имом Маҳдӣ алайҳи салом ва заминасозӣ барои зуҳури ӯст; Чароки дар ҳоли ҳозир, аз ҳар чизе муҳимтар аст.