Сешанбе 19 Март 2024 мелодӣ / 8 Рамазон 1445 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Аҳодиси саҳиҳе аз Паёмбар дар ин бора; Ҳадиси 3. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading
Нақд ва барраси
 

Паёмаи фаврӣ. Лутфан ин паёми бандаро дар асраъи вақт ба шахси оқойи Хуросонӣ бирасонед. Ин ҷониб дар иттилоъти сипоҳи [Эрон] кор мекунам, вале аз тарафдорони ин олими бузугрвор ҳастам ва наҳзати эшонро наҳзати бар ҳақ медонам ки ин шоъ Аллоҳ ба зуҳури ҳазрати Маҳдӣ аҷҷалаллоҳу таъоло фараҷул шариф мунҷар хоҳад шуд. Ҳатман то ҳоло фаҳмидаед ки ин низом ба ҳеҷ ваҷҳ зарфияти қабули даъвати эшонро надорад, балки ҷараёни эшонро сирфан аз зовияи амниятӣ баррасӣ мекунад ва танҳо чизе ки ба он аҳмият намедиҳад мабонии илмӣ ва ормони Исломии эшон аст!

Лозим аст ҳасби таклифи шаръии худам, ба иттилоъи шумо бирасонам ки бино бар иттилоъи дақиқи ин ҷониб, сипоҳ пеш аз расад ва баррасии комили наҳзати оқойи Хуросонӣ ба ин ҷамъбандӣ расида ки наҳзати эшон муҳимтарин чолиши фарҳангӣ ва таҳдиди амниятӣ барои низом дар ояндаи наздик аст; Лизо бо таваҷҷуҳ ба ҷиддият, умқ, таъсиргузоӣ ва рушди сариъи ин наҳзат дар муддатӣ кӯтоҳ, тасмим гирифтааст ки то поёни соли ҷории шамсӣ, оқойи Хуросониро дар яке аз кишварҳои шарқӣ ёфта ва терор кунад. Барои ин манзур, як тими амалиётӣ дар кишвари ... ва шаҳри ... фаъол шуда ва дар ҳоли ҷустуҷӯ ба дунболи маҳалли иқомаи эшон аст. Маъмурияти ин тим, ёфтани эшон ва сипас талош барои рабудан ва интиқоли эшон ба Эрон ва дар сурати адами имкони ин кор, терори эшон бидуни сару садост.

Ин тасмиме аст ки дар радаҳои болои низом гирифта шуда ва қарор аст ҳаддиаксар то иди [наврӯз] иҷроӣ шавад. Албатта тадобири дигаре ҳам барои муқобила бо наҳзати эшон дар дохил андешида шуда; Масалан аз бархӣ афроди ҳавзаӣ муртабит бо сипоҳ хоста шуда ки матолиберо дар радди афкори эшон омода кунанд то дар сурати лозим мунташир шавад ва шойеоътеро барои тахриби бештари ин ҷараён ва ҳуввияту савобиқи оқойи Хуросонӣ байни мардум интишор диҳанд. Лизо тавсиаи ман ба шумо ин аст ки аз ҳар назар омода ва ҳушёр бошед ва аз ин олими бузургвор муҳофизат кунед; Чароки тавтиъаи азиме бар зидди шумо тадорук дида шуда ва фитнаи бузурге дар роҳ аст.

Саломи ин ҷонибро ба аллома бирасонед ва аз эшон бихоҳед ки барои ман дуъо кунанд.

Худованд шумо бародари хирадмандро ҳифз кунад ва подош диҳад; Зеро амсоли шумо монанди мӯъмини оли Фиръван ҳастед ки дар миёни онҳо имони худро пӯшида медошт ва аз Мӯсо алайҳи салом ҳимоят мекард то ӯро ба қатл нарасонанд; Чунонки Худованд дар борааш фармудааст: ﴿وَقَالَ رَجُلٌ مُؤْمِنٌ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَكْتُمُ إِيمَانَهُ أَتَقْتُلُونَ رَجُلًا أَنْ يَقُولَ رَبِّيَ اللَّهُ وَقَدْ جَاءَكُمْ بِالْبَيِّنَاتِ مِنْ رَبِّكُمْ ۖ وَإِنْ يَكُ كَاذِبًا فَعَلَيْهِ كَذِبُهُ ۖ وَإِنْ يَكُ صَادِقًا يُصِبْكُمْ بَعْضُ الَّذِي يَعِدُكُمْ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ[1]; «Ва мардӣ мӯъмин аз оли Фиръавн ки имони худро пӯшида медошт гуфт: Оё мардеро мешиносед ки мегӯяд Парвардигори ман Аллоҳ аст?! Дар ҳоле ки бо нишонаҳои рӯшан аз Парвардигоратон ба наздатон омадааст ва агар дурӯғгӯ бошад дурӯғаш ба зиёни худаш аст ва агар ростгӯ бошад бархӣ аз ончи ваъдаатон медиҳад ба шумо хоҳад расид! Бегумон Худованд касе ки исроф кунандаи дурӯғгӯстро ҳидоят намекунад», ё монанди марде ки чун аз тавтиъае дарбориён барои куштани Мӯсо алайҳи салом огоҳ шуд, шитобон худро ба ӯ расонд ва ӯро огоҳ сохт: Чунонки Худованд дар борааш фармудааст: ﴿وَجَاءَ رَجُلٌ مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ يَسْعَى قَالَ يَا مُوسَى إِنَّ الْمَلَأَ يَأْتَمِرُونَ بِكَ لِيَقْتُلُوكَ فَاخْرُجْ إِنِّي لَكَ مِنَ النَّاصِحِينَ[2]; «Ва марде аз он сӯӣ шаҳр омад дар ҳоле ки мешитофт, гуфт: Эй Мӯсо! Дарбориён дар бораи ту тавтиъа мекунанд то туро ба қатл бирасонанд, пас берун шав; Чароки ман барои ту аз хайрхоҳонам».

Ва аммо лозим аст ки ба нукоти зер таваҷҷуҳ фармойед:

1 . Тавтиъаи масъулони низоми ҷумҳурии Исломии Эрон ва муздурони низомӣ ва амниятии он барои қатли аллома Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳуллоҳ таъоло, чизи аҷибе нест; Чароки ба эътиқоди онон, «Ҳифзи ҷумҳурии Исломӣ аз ҳифзи як нафар агарчи имоми аср бошад аҳмияташ бештар аст»[3] ва бо ин васф, агар лозим бошад барои куштани «Имоми аср» ҳам тавтиъа хоҳанд кард, чи расад ба аллома Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳуллоҳ таъоло ки даъват кунандае ба сӯӣ ӯст!

2 . Тавтиъаи масъулони низоми ҷумҳурии Исломии Эрон ва муздурони низомӣ ва амниятии он барои қатли аллома Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳуллоҳ таъоло, чизе нест ки аз ин бузургвор пӯшида буда бошад, то бо паёми шумо ба иттилоъи эшон расонад шавад, балки эшон пештар аз шумо аз он иттилоъ ёфта ва ба мо иттилоъ додааст; Чароки касе хайрхоҳтар аз шумо низ барои эшон вуҷуд дорад; Ҳамчунонки аз оғоз онро пешбинӣ карда, то ҷойе ки дар хотимаи китоби «Бозгашт ба Ислом»[4] ба он ишора фармуда ва навиштааст:

«Хуш надоштам аз касоне бошам ки ҳаққро бо вуҷуди илми ба он кетмон мекунанд; Чароки онон ба лаънати Худованд ва лаънати ҳамаи лаънат кунандагон дучор мешаванд ... Ҳамчунонки умедвор будам бо ин фарёд, шуморӣ кофӣ аз мусалмонон, аз хоби ғафлат бедор шаванд ва барои иқомаи Ислом дар замин ва пур кардани он аз адолат пас аз пур шуданаш аз зулм, бо эҷоди ҳукумати Худованд дар он аз тариқи таъсиси ҳукумати халифаи Ӯ Маҳдӣ, ба по хезанд ... ҳар чанд огоҳӣ доштам ки бештарашон онро хуш нахоҳанд дошт ... Ва чи басо бархешон ба сабаби он барои нобудии бародарашон кӯшиш хоҳанд кард, бе эътино ба сухани Худованд ки фармудааст: ﴿إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَيَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَيَقْتُلُونَ الَّذِينَ يَأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ النَّاسِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ[5]; <Бегумон касоне ки ба оёти Худованд кофир мешаванд ва Паёмбаронро ба ноҳақ мекушанд ва касоне аз мардум ки ба адолат амр мекунандро мекушанд, пас ба азобӣ дарднок башораташон деҳ>!».

3 . Тавтиъаи масъулони низоми ҷумҳурии Исломии Эрон ва муздурони низомӣ ва амниятии он барои қатли аллома Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳуллоҳ таъоло, бузургтарин гувоҳ бар нифоқ ва фисқи онон ва адами эътиқод ва илтизомашон ба Ислом, балки ба арзишҳо ва мавозини инсонӣ аст; Зеро ҳар мусалмони мӯътақид, бал инсони озодае ки ба андешаҳо ва ормонҳои ин олими бузург менигарад, ба содагӣ дар меёбанд ки ҳеҷ далил ё баҳонаи шаръӣ ё қонунӣ барои қатли ӯ вуҷуд надорад; Бо таваҷҷуҳ ба инки ӯ на чизе аз усули дин ё заруриёти Исломро инкор кардааст то муртаддаш шуморанд ва на ба иқдомоти мусаллаҳона бар зидди низоми онон рӯй овардааст то муҳорибаш ингоранд ва на касе аз ононро куштааст то қотилаш бидонанд ва на муддаъии Маҳдавият ё имомат ё вилоят шудааст то даҷҷолаш хонанд, балки танҳо ононро ба сӯӣ ҳукумати Худованд ва халифааш дар замин ба ҷойи ҳукумати дигарон фаро хонда ва ба таъаққул ва яқин ба ҷойи ҷаҳл, тақлид, аҳвоъи нафсонӣ, дунёгароӣ, такаббур таъассуб ва хурофагароӣ тавсия фармуда ва ин коре аст ки қатъан мустувҷиби муҷозот нест, балки мустаҳаққи подош аст! Бо ин ҳол, аллома Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳуллоҳ таъоло аз онон подоше намехоҳад, бал танҳо мехоҳад ки аз ӯ дар ин кори нек ва душвор ки оғоз кардааст ҳимоят кунанд ва агар ҳимоят намекунанд, дасти кам осудааш бигзоранд ва бар зидди ӯ тавтиъа ва шарорат накунанд; Чунонки Мӯсо алайҳи салом фармуд: ﴿وَإِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمْ أَنْ تَرْجُمُونِ ۝ وَإِنْ لَمْ تُؤْمِنُوا لِي فَاعْتَزِلُونِ[6]; «Ва ман ба Парвардигорам ва Парвардигори шумо паноҳ мебарам аз инки маро сангсор кунед ва агар ба ман намегаройед пас манро во гузоред»! Оё барои онон кофӣ нест ки ин олими бузург ва хайрхоҳро овораи кӯҳ ва биёбон кардаанд ва мехоҳанд ки ӯро дар онҷо низ биёбанд ва ба қатл бирасонанд?! Ин нест магар зулмӣ ошкор ва истикборе дар замин ки дар маҳзари Худованд анҷом мешавад ва табъан бидуни кайфар нахоҳад монд!

4 . Тавтиъаи масъулони низоми ҷумҳурии Исломии Эрон ва муздурони низомӣ ва амниятии он барои қатли аллома Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳуллоҳ таъоло, бузургтарин гувоҳ бар дурустӣ ва зарурати ихтифоъи эшон ва беҷо будани таваққуъи касоне аст ки хоҳони интишори садо, тасвир ва иттилоъоти бештаре аз эшон ҳастанд; Хусусан бо таваҷҷуҳ ба инки вақте масъулони низоми ҷумҳурии Исломии Эрон ва муздурони низомӣ ва амниятии он, бо вуҷуди иддаъои мусалмонӣ ва тазоҳур ба ташаюъи аҳли байт, барои қатли аллома Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳуллоҳ таъоло тавтиъа кардаанд, метавон ҳадс зад ки масъулони билоди куфр ва муздурони низомӣ ва амниятии онҳо ва низ гурӯҳҳои такфирӣ ва бебовар ба аҳли байт, чи тавтиъаҳое бар зидди ӯ кардаанд!

5 . Тавтиъаи масъулони низоми ҷумҳурии Исломии Эрон ва муздурони низомӣ ва амниятии он барои қатли аллома Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳуллоҳ таъоло, аз бузургии шахсият ва аҳмияти гуфтумони ӯ парда бар медорад ва ба хубӣ нишон медиҳад ки наҳзати Исломии ӯ –бо вуҷуди онки ҳанӯз дар оғози роҳ аст– чи руъбе дар дилҳои золимон афканда ва то чи ҳад ононро саросима ва нигарон сохтааст! Борӣ онон ба дурустӣ дарк кардаанд ки «Наҳзати эшон муҳимтарин чолиши фарҳангӣ ва таҳдиди амниятӣ барои онон дар ояндаи наздик аст», вале ин дар сурате аст ки онон ба ҷойи таслим шудан дар баробари он ҳимоят аз он, ба тақобул бо он рӯй оваранд ва ба ҷойи ҳамроҳ шудан бо аллома Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳуллоҳ таъоло, бар зидди ӯ дасиса ва тавтиъа кунанд! Қатъан дар ин сурат, наҳзати ӯ ба душмани аввали онон дар минтақа табдил хоҳад шуд ва низоми ононро аз дарун ва берун таҳдид хоҳад кард, то он гоҳ ки қудратро бо қаҳр ва ғалаба аз дасти онон биситонад ва ба дасти аҳлаш яъне имом Маҳдӣ алайҳи салом бирасонад, дар ҳоле ки онон хор ва бемиқдоранд! Бо ин васф, барои онон беҳтар аст ки маслиҳати худро боз шиносанд ва рӯйкарди ғалат ва хатарнокашонро тағйир диҳанд ва аз ҳамкнун қадам дар роҳе нагузоранд ки бозгашт аз он мумкин нахоҳад буд!

6 . Масъулони низоми ҷумҳурии Исломии Эрон ва муздурони низомӣ ва амниятии он бояд бидонанд ки то вақте яке аз ёрони аллома Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳуллоҳ таъоло зинда аст, дасти олудаи онон ба вуҷуди мутаҳҳари ӯ нахоҳад расид; Чароки ёрони ӯ, ҳифзи ҷони ӯро аз ҳифҳи ҷони худ ва ҳифзи ҷони падару модар ва фарзандони худ меҳимтар медонанд ва пеш аз онон Худованд ҳофизи ҷони ӯст то маъмурияти худро ба анҷом расонад. Бинобарин, барои эшон беҳтар аст ки рӯъёи даст ёфтан ба он ҳазратро аз сар берун кунанд ва ба ҷойи хиёлбофӣ ва итлофи вақт ва ҳазина дар ин кишвар ва он шаҳр, ба дӯстӣ ва ҳамкорӣ бо он ҳазрат ё дасти кам ҳалли мушкилоти дохилӣ ва рӯзафзуни худ рӯй оваранд! Хусусан бо таваҷҷуҳ ба инки маълум нест касоне ки хоҳони қатли он ҳазрат «То поёни соли ҷории шамсӣ» ҳастанд, «То поёни соли ҷории шамсӣ» зинда бошанд!

7 . Масъулони низоми ҷумҳурии Исломии Эрон ва муздурони низомӣ ва амниятии он бояд бидонанд ки ҳар гуна таъаддӣ ва ҷинояти онон –ҳаргоҳ фарзан имкони онро биёбанд– бо интиқоми сахт ва сариъ мувоҷеҳ хоҳанд шуд ва хоҳад тавонист оташфишони хашми моро фаъол кунад ва моро ба ин натиҷа бирасонад ки ин ҷамоъати мунофиқ ва шарур, забони мантиқ ва истидлол намефаҳманд ва лозим аст ки бо онон ба забони дигаре сухан гуфт! Он гоҳ хоҳанд донист ки мо афзун бар забони мантиқ ва истидлол, забони дигаре ҳам мешинсем; Забоне ки ҳар кофиреро мусалмон мекунад ва ҳар ҳайвони саркаш ва чамушеро ром месозад; Ҷуз инки то маҷбур нашудаем ба он забон сухан намегӯйем ва забони мантиқ ва истидлолро дӯсттар медорем!

8 . Масъулони низоми ҷумҳурии Исломии Эрон ва муздурони низомӣ ва амниятии он бояд бидонанд ки паёми аллома Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳуллоҳ таъоло ба шарқ ва ғарби ҷаҳон расида ва дар миёни мусалмонон интишор ёфта ва ҷавонони бисёреро бедор кардааст ва бо ин васф, роҳи он ҳазрат –ҳатто агар кушта шавад ё аз дунё биравад– то таҳаққуқи ормонаш ки ҳокимияти имом Маҳдӣ алайҳи салом аст идома хоҳад ёфт[7]. Ин ба маънои он аст ки куштани он ҳазрат, ба нобудии наҳзати «Бозгашт ба Ислом» ва ҷараёни заминасозӣ барои зуҳури имом Маҳдӣ алайҳи салом мунҷар нахоҳад шуд, балки танҳо узри муваҷҷаҳ ва ҳуҷҷатӣ ошкор ба Худованд ва бандагони солеҳаш хоҳад дод то ин низоми ҷаббор ва унудро ба сазои зулмаш бирасонанд ва сарони қулдур ва фосидашро дар ҳар ҷойе ки меёбанд ҳалок созанд; Чунонки Худованд фармудааст: ﴿فَإِنْ لَمْ يَعْتَزِلُوكُمْ وَيُلْقُوا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ وَيَكُفُّوا أَيْدِيَهُمْ فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ ۚ وَأُولَئِكُمْ جَعَلْنَا لَكُمْ عَلَيْهِمْ سُلْطَانًا مُبِينًا[8]; «Ва агар шуморо во нагузоштанд ва ба сӯятон оштӣ наяфканданд ва даст барнадоштанд, пас ононро дар ҳар ҷойе ки меёбед бигиред ва бикушедашон ва онон касоне ҳастанд ки бароятон бар зиддашон ҳуҷҷатӣ ошкор қарор додем» Ва фармудааст: ﴿وَالَّذِينَ إِذَا أَصَابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنْتَصِرُونَ[9]; «Ва касоне ки чун ба онон зулм шавад, интиқом мегиранд» Ва фармудааст: ﴿ذَلِكَ وَمَنْ عَاقَبَ بِمِثْلِ مَا عُوقِبَ بِهِ ثُمَّ بُغِيَ عَلَيْهِ لَيَنْصُرَنَّهُ اللَّهُ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ[10]; «Ин аст ва ҳар кас ба монанди чизе ки ба он уқубат шуд уқубат кунад, сипас бар ӯ ситам равад, ҳатман Худованд ёрияш мекунад, ҳароина Худованд бахшойишгарӣ омӯрзгор аст».

Бо ин ҳама, мо ҳанӯз умедворем ки масъулони низоми ҷумҳурии Исломии Эрон ва муздурони низомӣ ва амниятии он, дар рӯйкарди хашен ва ҳазфӣ худ нисбат ба ин наҳзати Исломӣ ва гуфтумони илмӣ ва фарҳангӣ таҷдиди назар кунанд ва ба ҷойи чанг ва дангон нишон додан ба мо ки ононро бо истидлол ва мулойимат, ба сӯӣ дини холис ва халифаи Худованд дар замин даъват мекунем, ба ҳимоят аз мо рӯй оваранд, то дунё ва охираташон бо ҳам ислоҳ шавад ва агар дасти моро намегиранд, дасти кам поямонро низ нагиранд то битавонем монанди гузашта бо истидлол ва мулояимат ва бидуни тавассул ба зӯр барои дифо аз худ ё интиқом аз мутаҷовиз, ба роҳи худ идома диҳем ин шоъ Аллоҳ.

↑[1] . Ғофир/ 28
↑[2] . Қасас/ 20
↑[3] . Саҳифаи имом, ҷ15, с364
↑[4] . с342 ва 343
↑[5] . Оли Имрон/ 21
↑[6] . Духон/ 20 ва 21
↑[7] . Дар ин бора, бингаред ба: Пурсиш ва посухи 27.
↑[8] . Нисоъ/ 91
↑[9] . Шуро/ 39
↑[10] . Ҳаҷ/ 60
Пойгоҳи иттилоърасонии дафтари Мансури Ҳошимии Хуросонӣ Бахши баррасии нақдҳо
Ҳамрасонӣ
Ин матлабро бо дӯстони худ ба иштирок гузоред, то ба густариши илм ва маърифати динӣ кӯмак кунед. Шукронаи ёд гирифтани як нуктаи ҷадид, ёд додани он ба дигарон аст.
Email
Telegram
Facebook
Одноклассники
ВКонтакте
Метавонед ин матлабро ба забонҳои зер низ мутолеъа кунед:
Агар бо забони дигаре ошнойи доред, метавонед ин матлабро ба он тарҷума кунед. [Форми тарҷума]
Навиштани нақд
Корбари гиромӣ! Шумо метавонед нақдҳои илмии худ бар осори аллома Мансури Ҳошимии Хуросониро дар форми зер бинависед ва барои мо ирсол кунед то дар ин бахш ба баррасии илмӣ гирифта шавад.
Таваҷҷуҳ: Мумкин аст номи шумо ба унвони нависандаи нақд дар пойгоҳ намоиш дода шавад.
Таваҷҷуҳ: Аз онҷо ки посухи мо ба эмейли шумо ирсол мешавад ва лузуман бар рӯи пойгоҳ қарор намегирад, лозим аст ки одраси худро ба дурусти ворид кунед.
Лутфан ба нукоти зер таваҷҷуҳ фармойед:
1 . Мумкин аст нақди шумо дар пойгоҳ баррасӣ шуда бошад. Аз ин рӯ, беҳтар аст пеш аз навиштани нақди худ, нақдҳои муртабитро мурур ё аз имкони ҷустуҷӯ дар пойгоҳ истифода кунед.
2 . Беҳтар аст аз навиштани нақдҳои мутаъаддид ва ғайри муртабит бо ҳам дар ҳар навбат худдорӣ кунед; Чароки чунин нақдҳое дар пойгоҳ ба тафкик ва эҳёнан дар муддатӣ бештар аз муддати маъмули баррасӣ мешаванд.