Сешанбе 19 Март 2024 мелодӣ / 8 Рамазон 1445 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Аҳодиси саҳиҳе аз Паёмбар дар ин бора; Ҳадиси 3. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading
Нақд ва барраси
 

Ҳама нукот ва суханон дуруст, аммо роҳи ҳалли амалӣ чист? Аз куҷо шурӯъ шавад ва чигуна? Касе бидуни зӯр ва иқтидор мавъеза гӯш намекунад. Мантиқ ва истидлол дар канори зӯзу иқтидор қобили таъаммул аст на фақат бо даъват кардан.

Бародари мусалмон!

Худованд дар китоби худ фармудааст: ﴿وَلْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ[1]; «Бояд аз шумо гурӯҳе бошанд ки ба сӯӣ хайр даъват мекунанд ва ба маърифат амр ва аз мункар наҳй менамоянд ва онон ҳамоно растгоронанд» Ва умедворем ки чунин гурӯҳе бошем; Зеро ба сӯӣ бузургтарин хайр яъне «Бозгашт ба Ислом» дар партуви китоби Худованд ва суннати мутавотири Паёмбараш даъват мекунем ва ба бузургтарин маърифат яъне заминасозӣ барои ҳокимияти халифаи Худованд дар замин амр ва аз бузургтарин мункар яъне сарсупурдагӣ ба ҳокимияти тоғут наҳй менамойем ва бо ин васф, умедворем ки аз растгорон бошем. Дар ин миён, агар Худованд ба мо иқтидоре бахшид, аз он барои анҷоми ин вазифаи Исломӣ ба наҳви аҳсан истифода мекунем; Чунонки фармудааст: ﴿الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ[2]; «Касоне ки чун ба онон дар замин иқтидор бахшидем намозро барпо медоранд ва закотро мепардозанд ва ба маърифат амр мекунанд ва аз мункар наҳй менамоянд ва оқибати корҳо барои Худованд аст» Ва агар ба мо иқтидоре набахшид, мо бар иқтидор ҳарис нестем; Ба ин маъно ки барои расидан ба он зулме намекунем ва бо золиме намесозем; Чунонки Худованд фармудааст: ﴿تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ[3]; «Ин саройи охиратро барои касоне қарор медиҳем ки дар замин бартарӣ ва фасоде намеҷӯянд ва оқибат барои парҳезкорон аст». Ин дар ҳоле аст ки дигарон барои расидар ба иқтидор зулм мекунанд ё бо золиме месозанд; Чароки бар иқтидор ҳарисанд ва мепиндоранд ки ҷуз бо яке аз ин ду шева ба он даст намеёзанд, дар ҳоле ки иқтдор барои Худованд ва барои халифааш ва барои мӯъминон аст ва иқтидори золимон ҷуз бар рӯӣ об нест ки дере намепояд; Чунонки фармудааст: ﴿أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَسَالَتْ أَوْدِيةٌ بِقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السَّيلُ زَبَدًا رَابِياً وَمِمَّا يُوقِدُونَ عَلَيهِ فِي النَّارِ ابْتِغَاءَ حِلْيةٍ أَوْ مَتَاعٍ زَبَدٌ مِثْلُهُ كَذَلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْحَقَّ وَالْبَاطِلَ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَيَذْهَبُ جُفَاءً وَأَمَّا مَا يَنْفَعُ النَّاسَ فَيَمْكُثُ فِي الْأَرْضِ كَذَلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ[4]; «Аз осмон обе фуру фиристод, пас ҳар даррае ба гунҷоиши худ селе равон кард, пас сел кафе бар рӯӣ худ бардошт ва бар чизе ки онро дар оташ ҳарорат медиҳанд то зевар ё матоъе ба даст оваранд низ кафе монанди он аст, ин гуна Худованд ҳақ ва ботилро мисол мезанад, пас аммо каф аз байн меравад ва аммо чизе ки ба мардум суд мерасонад дар замин мепояд, ин гуна Худованд масалҳоро мезанад»!

Оре, аллома Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳуллоҳ таъоло даъват кунандаи мардум ба сӯӣ халифаи Худованд дар замин бо ҳикмат ва мавъезаи ҳасана ва ҷидол ба аҳсан аст; Чунонки Худованд фармудааст: ﴿ادْعُ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ[5]; «Бо ҳикмат ва мавъезаи ҳасана ба роҳи Парвардигорат даъват кун ва бо онон ба наҳви аҳсан ҷидол намо» Ва ин даъвати ӯ пешниёз ва муқаддамае барои азобӣ бузург аст; Чунонки худ фармудааст: «Пас даъватамро иҷобат кунед ва ба сӯӣ Маҳдӣ бозгардед, то гуноҳонатон омӯрзида шавад ва корҳотон сомон ёбад, пеш аз онки рӯзе бар шумо бирасад ки бар Од ва Самуд ва қавми Нуҳ расид»[6] Ва фармудааст: «أَنا خاتَمُ الْواعِظِینَ وَ لا واعِظَ بَعْدِي إِلَّا الْسَّیْفُ»; «Ман вопасин мавъеза кунанда ҳастам ва мавъеза кунандае пас аз ман ҷуз шамшер нест» Ва муродаш аз ин сухан чизе аст ки Абдуллоҳ ибни Ҳабиби Табарӣ моро аз он хабар дод, гуфт:

«سَمِعْتُ المنصورَ یقول: إنَّ الَّذینَ یَتَّبِعُونَ الرّأيَ إنّما یَتَّبِعُونَ أهواءَهُمْ و إنَّ المُحَدِّثینَ یَقْذِفُونَ بِالْغَیْبِ مِن مَکانٍ بعیدٍ و إنَّ الْهُدَى هُدَی اللّه! قلتُ: و ما هُدَی اللّه؟! قالَ: إمامٌ یَهْدِي بِأمْرِ اللّهِ إِلَى کتابِ اللّهِ و سُنَّةِ نبیِّهِ و یَحْکُمُ بینَ النّاسِ فیما هُمْ فیهِ یَخْتَلِفُون! قلتُ: لا یَقْبَلُ النّاسُ مِنْكَ هذا جُعِلْتُ فِداكَ و لو قَبِلُوا مِنْكَ لَأَکَلُوا مِنْ فَوقِهِم و مِنْ تَحتِ أرجُلِهِمْ و لکنْ لا یَفْعَلُون! قال: دَعْهُمْ یَابنَ حَبیبٍ! فإنَّهُم سَوفَ یَأتِیهِمْ رجلٌ مِنِّي و أنا مِنْهُ فَیَعْرِضُهُمْ عَلَی السَّیْفِ حتّی یَقْبَلُوهُ! ألا إنَّهُ لا یُعْطِیهِمْ إلّا السَّیْفَ و لا یَأخُذُ مِنْهُمْ إلّا السَّیْفَ و المَوتُ تَحْتَ ظِلِّ السَّیْف!»[7]; «Шунидам Мансур мефармояд: Ҳароина касоне ки аз раъй табаъият мекунанд ҷуз ин нест ки аз аҳвоъи худ табаъият мекунанд ва ҳароина муҳаддисон дар ғиёб аз ҷойи дур нисбат медиҳанд ва ҳароина ҳидоят ҳидояти Худованд аст! Арз кардам: Ҳидояти Худованд кадом аст?! Фармуд: Имоме ки ба амри Худованд ба сӯӣ китоби Худованд ва суннати Паёбараш ҳидоят мекунад ва миёни мардум дар бораи чизе ки дар бораи он ихтилоф доранд ҳукм мефармояд! Арз крадам: Мардум инро аз ту намепазиранд фидоят шавам, дар ҳоле ки агар аз ту мепазируфтанд аз болои худ ва аз зери поҳошон мехӯрданд, вале ин корро намекунанд! Фармуд: Ононро вогузор эй писари Ҳабиб; Зеро ба зудӣ марде ба суроғашон меояд ки аз ман аст ва ман аз ӯ ҳастам, пас ононро бар шамшер ҳавола мекунад то инки онро бипазиранд! Огоҳ бош ки ӯ ба онон ҷуз шамшер намедиҳад ва аз онон ҷуз шамшер намегирад, дар ҳоле ки марг зери сояи шамшер аст!».

Аз инҷо дониста мешавад касоне ки акнун даъвати Мансур ба сӯӣ Маҳдӣ бо ҳикмат ва мавъезаи ҳасана ва ҷидоли ба аҳсанро намепазиранд, ба зудӣ бо азобӣ бузург дар зиндагии дунё мувоҷеҳ мешаванд ва албатта барояшон дар охират азобӣ бузург хоҳад буд; Чунонки Худованд фармудааст: ﴿وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ[8]; «Ва ба зудӣ касоне ки зулм карданд хоҳанд донист ки ба кадомин бозгаштгоҳ боз мегарданд»!

↑[1] . Оли Имрон/ 104
↑[2] . Ҳаҷ/ 41
↑[3] . Қасас/ 83
↑[4] . Раъд/ 17
↑[5] . Наҳл/ 125
↑[8] . Шуъаро/ 227
Пойгоҳи иттилоърасонии дафтари Мансури Ҳошимии Хуросонӣ Бахши баррасии нақдҳо
Ҳамрасонӣ
Ин матлабро бо дӯстони худ ба иштирок гузоред, то ба густариши илм ва маърифати динӣ кӯмак кунед. Шукронаи ёд гирифтани як нуктаи ҷадид, ёд додани он ба дигарон аст.
Email
Telegram
Facebook
Одноклассники
ВКонтакте
Метавонед ин матлабро ба забонҳои зер низ мутолеъа кунед:
Агар бо забони дигаре ошнойи доред, метавонед ин матлабро ба он тарҷума кунед. [Форми тарҷума]
Навиштани нақд
Корбари гиромӣ! Шумо метавонед нақдҳои илмии худ бар осори аллома Мансури Ҳошимии Хуросониро дар форми зер бинависед ва барои мо ирсол кунед то дар ин бахш ба баррасии илмӣ гирифта шавад.
Таваҷҷуҳ: Мумкин аст номи шумо ба унвони нависандаи нақд дар пойгоҳ намоиш дода шавад.
Таваҷҷуҳ: Аз онҷо ки посухи мо ба эмейли шумо ирсол мешавад ва лузуман бар рӯи пойгоҳ қарор намегирад, лозим аст ки одраси худро ба дурусти ворид кунед.
Лутфан ба нукоти зер таваҷҷуҳ фармойед:
1 . Мумкин аст нақди шумо дар пойгоҳ баррасӣ шуда бошад. Аз ин рӯ, беҳтар аст пеш аз навиштани нақди худ, нақдҳои муртабитро мурур ё аз имкони ҷустуҷӯ дар пойгоҳ истифода кунед.
2 . Беҳтар аст аз навиштани нақдҳои мутаъаддид ва ғайри муртабит бо ҳам дар ҳар навбат худдорӣ кунед; Чароки чунин нақдҳое дар пойгоҳ ба тафкик ва эҳёнан дар муддатӣ бештар аз муддати маъмули баррасӣ мешаванд.