Сешанбе 19 Март 2024 мелодӣ / 8 Рамазон 1445 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Аҳодиси саҳиҳе аз Паёмбар дар ин бора; Ҳадиси 3. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading
Пурсиш ва посух
 

Хаста набошед. Ба назари шумо оё метавон ба зуҳури имом Маҳдӣ умедвор буд вақте мардум ин гуна дучори каҷфаҳмӣ шудаанд ва аз тарафӣ уламо ва рҳбарони ҷомеъа ки улгуӣ динии мардум ҳастанд он гунаанд ки аз тарсашон наметавон ин ҳақиқати ошкорро ҳатто баён кард ки имом Маҳдӣ агар аз ноҳияи раҳбарони ҷомеъаи Исломӣ ва мардуми мусалмон ҳимоят шавад ва ҷонаш ҳифз бошад ва артишу сарбоз дошта бошад ҳатман зуҳур хоҳад кард, на сирфан бо дуъо барои зуҳураш!! Метавон бо ин авсоф ба зуҳури имом Маҳдӣ умед дошт? Ва чи бояд кард?

Бо сипоси фаровон аз ранҷҳо ва заҳамоте ки дар ин ғурбат ва танҳоӣ мутаҳаммил мешавед ва мазлумона ба ҷанги ҷаҳл ва бехабарӣ рафтаед. Дар паноҳи Худованд ва мувафақ бошед.

Бо сипос аз ҳамдилии шумо хоҳари мӯъмин ва фарҳехта, ёдовар мешавем ки ҳар чанд бештари мардум дучори каҷфаҳмӣ ҳастанд ва аз олимони фосид ва раҳбарони гумроҳи худ пайравӣ мекунанд, вале дар миёни онҳо ақаллиятӣ огоҳ ва озода монанди шумо вуҷуд доранд ки даъвати Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ба сӯӣ Маҳдиро лаббайк мегӯянд ва барои заминасозии зуҳури он ҳазрат бо ӯ ҳамроҳ мешаванд ва ин чизе аст ки умедҳоро барои зуҳури он ҳазрат зинда нигоҳ медорад; Чароки зуҳури он ҳазрат, дар гарави иҷтимоъи ҳамаи мардуми ҷаҳон барои ҳимоят аз ӯ нест, балки дар гарави иҷтимоъи шуморӣ кофӣ аз онон барои ин кор аст ва шуморӣ кофӣ аз онон барои ин кор, метавонад ба тадриҷ ва бо иҷобату ёрии амсоли шумо таъмин шавад ин шоъ Аллоҳ. Бо ин васф, танҳо касоне метавонанд ба зуҳури Маҳдӣ умедвор бошанд ки муқаддамоти онро фароҳам месозанд; Монанди кишоварзе ки заминро барои бардошти маҳсул шухм мезанад ва базр меафшонад ва об медиҳад ва ваҷин мекунад ва он гоҳ ба бардошти маҳсул умед дорад; Чароки бидуни ин заминасозӣ, умед доштан ба бардошти маҳсул ҳамоқат аст. Аз ин рӯ, касоне ки дар ҳоли ҳимоят аз ҳокимони дигар ва таъмини молу силоҳ ва неру барои онон, ба зуҳури Маҳдӣ умедворанд, монанди аҳмақе ки базрро дар замини дигарон мекорад ва умеди маҳсул дар замини худ дорад! Инон касоне ҳастанд ки аз раҳмати Худованд ноумеданд ва инон ҳамоно зиёнкорон ҳастанд.

Аммо ин пиндори шумо ки «Аз тарси олимон ва раҳбарони ҷомеъа наметавон ин ҳақиқати ошкорро баён кард», пиндори дурусте нест; Зеро мушоҳида мефармойед ки ҳазрати аллома Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳуллоҳ таъоло, ин ҳақиқатро пас аз қарнҳо пинҳон шудан тавассути олимон ва раҳбарони ҷомеъа, ошкор фармуда ва тарс аз баёни он ба худ роҳ надода ва бидуни шак дар эшон барои ҳар мусалмони огоҳ ва озодае улгуӣ неку аст. Тардиде нест ки олимони гумроҳ ва раҳбарони ҷаббори ҷомеъа, бо ҳадафи ҳифзи ҳокимият шайтонии худ дар ғиёби Маҳдӣ, ба ҳифзи ғиёби ӯ эҳтимом доранд ва бо заминасози зуҳури ӯ душманӣ меварзанд, вале касоне ки аз огоҳӣ ва озодагӣ баҳраӣ кофӣ доранд, ба ёрии заминасози зуҳури ӯ мешитобанд ва аз олимони хоъин ва раҳбарони ҷаббори ҷомеъа, тарсе ба худ роҳ намедиҳанд ва ононанд ки ҳамоно ёрони Маҳдӣ ҳастанд ва пирӯзии ниҳойи барои онон аст; Зеро Худованд ирода карда ва ваъда додааст ки бар онон миннат ниҳад ва ононро ворисони замин қарор диҳад ва бегумон Ӯ бар анҷоми ин кор тавоност. Фориғ аз онки пирӯзии ҳақиқӣ, чизе ҷуз ризояти Худованд нест ва ризояти Ӯ, бо амал ба фармонаш ҳосил мешавад ва бо ин васф, заминасозони зуҳури Маҳдӣ ҳақиқатан пирӯзанд агарчи пеш аз зуҳури он ҳазрат кушта шаванд ё бимиранд.

Пойгоҳи иттилоърасонии дафтари Мансури Ҳошимии Хуросонӣ Бахши посухгӯйи ба пурсишҳо
Ҳамрасонӣ
Ин матлабро бо дӯстони худ ба иштирок гузоред, то ба густариши илм ва маърифати динӣ кӯмак кунед. Шукронаи ёд гирифтани як нуктаи ҷадид, ёд додани он ба дигарон аст.
Email
Telegram
Facebook
Одноклассники
ВКонтакте
Метавонед ин матлабро ба забонҳои зер низ мутолеъа кунед:
Агар бо забони дигаре ошнойи доред, метавонед ин матлабро ба он тарҷума кунед. [Форми тарҷума]
Навиштани пурсиш
Корбари гиромӣ! Шумо метавонед пурсишҳои худро дар бораи осор ва андешаҳои аллома Мансури Ҳошимии Хуросониро дар форми зер бинависед ва барои мо ирсол кунед то дар ин бахш посух дода шавад.
Таваҷҷуҳ: Мумкин аст номи шумо ба унвони нависандаи пурсиш дар пойгоҳ намоиш дода шавад.
Таваҷҷуҳ: Аз онҷо ки посухи мо ба эмейли шумо ирсол мешавад ва лузуман бар рӯи пойгоҳ қарор намегирад, лозим аст ки одраси худро ба дурусти ворид кунед.
Лутфан ба нукоти зер таваҷҷуҳ фармойед:
1 . Мумкин аст ба пурсиши шумо дар пойгоҳ посух дода шуда бошад. Аз ин рӯ, беҳтар аст пеш аз навиштани пурсиши худ, пурсишҳои муртабитро мурур ё аз имкони ҷустуҷӯ дар пойгоҳ истифода кунед.
2 . Аз сабт ва ирсоли пурсишҳои ҷадид пеш аз дарёфти посухи пурсиши қаблӣ, худдорӣ кунед.
3 . Аз сабт ва ирсоли беш аз як пурсиш дар ҳар навбат, худдорӣ кунед.
4 . Авлавияти мо, посухгӯйи ба пурсишҳои марбут бо имом Маҳдӣ алайҳи салом ва заминасозӣ барои зуҳури ӯст; Чароки дар ҳоли ҳозир, аз ҳар чизе муҳимтар аст.