Сешанбе 19 Март 2024 мелодӣ / 8 Рамазон 1445 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Аҳодиси саҳиҳе аз Паёмбар дар ин бора; Ҳадиси 3. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading
Нақд ва барраси
 

Дар саҳифаи 205 китоби [Бозгашт ба Ислом] аз ояи Қуръонӣ истинбот шудааст ки агар онҳо [яъне авлиёъи шайтон] ба шумо таъаддӣ карданд шумо низ ба онҳо таъаддӣ кунед, вале мо дар сираи аъиммаи аҳли байт ва пешвоёни динӣ мебинем ки онҳо ба қавоъиди ҳатто сохта ва вазъ шудаи душманоннашон пойбанд буданд ва ҳаргиз ба баҳонаи бе қонунии онҳо, ба бе қонунӣ ва корҳои ғайри қонунӣ даст немезаданд. Лизо шумо чигун таваққуъ доред ҳамроҳонатон ки дар воқеъ мусалмонон ҳастанд ба ин гуна аъмол даст бизананд? Вонгаҳе аз куҷо маълум, касоне ки шумо омили шикаст ё адами мувафақияташон мешавед дақиқан ҳамононе ҳастанд ки омили шикаст ё адами мувафақияти шумо ё соири мусалмонон шудаанд?

Лутфан ба нукоти зер таваҷҷуҳ фармойед:

Аввалан лузуми эътидоъи ба мисл бар касоне ки бар мусалмонон эътидо мекунанд, як истинбот аз ояи Қуръон шумурда намешавад, бал сариҳи он аст ки мефармояд: ﴿فَمَنِ اعْتَدَى عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَى عَلَيْكُمْ[1]; «Пас ҳар кас бар шумо эътидо кард, пас шумо бар ӯ эътидо кунед ба мисли чизе ки ӯ бар шумо эътидо кард»! Бо ин васф, рӯшан аст ки он амри Худованд аст ва мабнои дифоъ дар Ислом шумурда мешавад то авлиёъи шайтон бар мусалмонон истило наёбанд ва зулмро бар ҷаҳон нагустаронанд ва фасодро дар он напарваронанд ва масоҷиде ки номи Худованд дар онҳо бурда мешавадро вайрон насозанд. Ҳамчунонки оёти дигаре дар Қуръон, бо сороҳат аз таҳоким ба тоғут наҳй карда ва аз итоъати золимон бар ҳазар дошта ва қабули аҳкоми ононро ширк дониста ва ба мубориза бо онон фармон додааст.

Сониян иддаъои онки сираи аъимаи аҳли байт бар хилофи ин оёти Қуръон буда, маҳзи таваҳҳум аст, балки аз масодиқи ифтиро аст; Чароки онон бино бар ҳадиси мутавотири сақалайн, ҳаргиз аз Қуръон ҷудо нашудаанд ва ҳамвора бо он ҳамоҳанг будаанд ва бо ин васф, мумкин нест ки сар дар баробари тоғут фуруд оварда бошанд ва мутиъи золимон шуда бошанд ва дар мубориза бо онон кӯтоҳӣ карда бошанд.

Солисан аз ҳайси торихӣ собит аст ки аъимаи аҳли байт, ҳукумати золимонро ба расмият намешинохтаанд ва мубориза бо онро воҷиб медонистаанд ва қиёмҳои онон ва фарзандонашон бар зидди Умавиён ва Аббосиён гувоҳи ин воқеъият аст. Онон ҳамвора намоди мубориза бо тоғут ва истодагӣ дар баробари зулм будаанд ва иллати ҳабс, табъид ва шаҳодаташон тавассути золимон низ ҳамин будааст; Бо таваҷҷуҳ ба инки агар онон чунонки шумо мепиндоред ба қавонини золимон пойбанд буданд, ҳаргиз мавриди озори онҳо қарор намегирифтанд, балки чи басо мавриди икроми онҳо қарор мегирифтанд ва аз инҷо маълум мешавад ки ҳатто душманонашон чунин гумони бадеро ба онон раво намедоштанд! Бале, онон гоҳе дар зоҳир, худро ба қавонини онҳо пойбанд нишон медоданд, вале ин танҳо аз боби тақия буд то битавонанд дар хифо бо онҳо мубориза кунанд; Чароки тақия дар мубориза бо онҳо бар пояи Қуръон ва суннат ҷойиз аст.

Робиъан нигаронии шумо барои қавонини золимон ки бар хилофи қавонини Худованд вазъ шуда, ба ғоят аҷиб аст; Чароки ин қавонин, аҳкоми тоғут шумурда мешаванд ва итоъат аз онҳо парастиши тоғут ва ширки ба Худованд аст; Бо таваҷҷуҳ ба инки ҳар кас қонунгузории ҷуз Худовандро бипазирад ва дар баробари қонунӣ ҷуз қонуни Худованд сар фуруд оварад, мушрик аст ва ин чизе аст ки дар китоби шарифи «Бозгашт ба Ислом» мабҳаси «Тавҳиди Худованд» ба рӯшанӣ табйин шудааст; Ҳамчунонки рукн ба золимон ва итоъат аз онон, бовари нодурусти аҳли ҳадис ва салафиён аст ки дар мабҳаси «Тақлид аз золимон» мавриди нақд қарор гирифта ва бар хилофи заруриёти Ислом шумурда шуда ва бо ин васф, шояд муроди шумо аз «Аъимаи аҳли байт ва пешвоёни динӣ», аъимаи аҳли ҳадис ва пешвоёни салаф будааст.

Хомисан эътидо бар касе ки маълум нест бар мусалмонон эътидо карда бошад, ҷойиз нест ва ин возеҳтар аз он аст ки ниёзе ба тавзеҳ дошта бошад. Бо ин васф, суъоли шумо мабнӣ бар инки аз куҷо маълум касе ки бар ӯ эътидо мешавад ҳамон аст ки эътидо карда, бе маъност; Зеро бар касе ки маълум нест ҳамон аст, эътидо намешавад ва ин аз маҳалли низоъ берун аст!

↑[1] . Бақара/194
Пойгоҳи иттилоърасонии дафтари Мансури Ҳошимии Хуросонӣ Бахши баррасии нақдҳо
Ҳамрасонӣ
Ин матлабро бо дӯстони худ ба иштирок гузоред, то ба густариши илм ва маърифати динӣ кӯмак кунед. Шукронаи ёд гирифтани як нуктаи ҷадид, ёд додани он ба дигарон аст.
Email
Telegram
Facebook
Одноклассники
ВКонтакте
Метавонед ин матлабро ба забонҳои зер низ мутолеъа кунед:
Агар бо забони дигаре ошнойи доред, метавонед ин матлабро ба он тарҷума кунед. [Форми тарҷума]
Навиштани нақд
Корбари гиромӣ! Шумо метавонед нақдҳои илмии худ бар осори аллома Мансури Ҳошимии Хуросониро дар форми зер бинависед ва барои мо ирсол кунед то дар ин бахш ба баррасии илмӣ гирифта шавад.
Таваҷҷуҳ: Мумкин аст номи шумо ба унвони нависандаи нақд дар пойгоҳ намоиш дода шавад.
Таваҷҷуҳ: Аз онҷо ки посухи мо ба эмейли шумо ирсол мешавад ва лузуман бар рӯи пойгоҳ қарор намегирад, лозим аст ки одраси худро ба дурусти ворид кунед.
Лутфан ба нукоти зер таваҷҷуҳ фармойед:
1 . Мумкин аст нақди шумо дар пойгоҳ баррасӣ шуда бошад. Аз ин рӯ, беҳтар аст пеш аз навиштани нақди худ, нақдҳои муртабитро мурур ё аз имкони ҷустуҷӯ дар пойгоҳ истифода кунед.
2 . Беҳтар аст аз навиштани нақдҳои мутаъаддид ва ғайри муртабит бо ҳам дар ҳар навбат худдорӣ кунед; Чароки чунин нақдҳое дар пойгоҳ ба тафкик ва эҳёнан дар муддатӣ бештар аз муддати маъмули баррасӣ мешаванд.