Ҷумъа 29 Март 2024 мелодӣ / 18 Рамазон 1445 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Аҳодиси саҳиҳе аз Паёмбар дар ин бора; Ҳадиси 3. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading
Пурсиш ва посух
 

Барои яқин ҳосил кардани ҷиҳати рӯъяти ҳилоли аввали моҳ байни уламо ихтилоф вуҷуд дорад. Шиъа ба рӯъяти ҳилоли моҳ бо чашми ғайри мусаллаҳ эътиқод дорад, вале дар байни аҳли суннат рӯъят бо чашми мусаллаҳ низ қабул аст. Назари эшон дар ин маврид чист?

Бино бар ривоёти мутавотир, моҳи нав бо рӯъяти он собит мешавад, хоҳ бо чашми мусаллаҳ бошад ва хоҳ бо чашми ғайри мусаллаҳ: Чароки ҳар ду рӯъят маҳсуб мешавад ва рӯъят дар ривоёти мутавотир, мутлақ аст.

Пойгоҳи иттилоърасонии дафтари Мансури Ҳошимии Хуросонӣ Бахши посухгӯйи ба пурсишҳо
Таълиқот
Пурсишҳо ва посухҳои фаръӣ
Пурсиши
фаръии 1
Нависанда: Маҳдии Торимӣ
Тарих: 13/11/2015

Дар дарси хориҷи фиқҳ яке аз фуқаҳо нуктаи ҷолибе дар хусуси адами ҳуҷҷияти рӯяти ҳилол бо дастгоҳҳои имрӯзӣ дидам ки назари шумо дар ин хусус роҳгушо хоҳад буд. Хулоса онки: Агар [воқеъан] дидани ҳилол бо дурбин ё телескоп бихоҳед [рӯзи аввал] будан ва вуҷуби сиёмро исбот кунад, ин мусталзими он хоҳад буд ки дар асри имомон ва худи Паёмбари Ислом, рӯзаи он ҳазарот алайҳиму салоту ва салом ва асҳобу ёрони онҳо дар шаҳрҳои мухталиф бо нақсу камбуд бошад, чун онҳо ки телескоп надоштанд, пас вақте шумо бо телескоп ҳилолро табиъатан зуд мебинед то бо чашм, ин яъне таъхири рӯзаи он ҳазарот ва ин мавриди қабул нест.

Посух ба пурсиши
фаръии 1
Тарих: 13/11/2015

Сухани фавқ муғолита аст ва ба истеҳсони бархӣ авом шабеҳтар аст то ба «дарси хориҷи фиқҳи яке аз фуқаҳо», ҳар чанд ин ба маънои такзиби шумо дар нақли он нест; Чароки рукуд ва инҳитоти илмӣ дар ҳавзаҳои илмияи шиъа ва хусусан Эрон, воқеъиятӣ талх ва асафбор аст ва натиҷаи он, марҷаъияти камбизоъаттарин ва вобастатарин руҳониюни Қум бо мулоҳизоти сиёсӣ ва пур кардани ҳавзаҳои илмия аз асотиди камсавод ва маҷизгӯ ва хонанишин кардани олимони мустақил ва жарфандеш дар чаҳор даҳаи ахир аст ки ба нафрати мардум аз руҳоният ва гурези онон аз дин ва ибтизоли фарҳангӣ шиъа анҷомида ва зуҳурро барои имом Маҳдӣ алайҳи салом ба ғоят душвор кардааст. Худованд лаънат кунад мусаббибони ин вазъро ки шумтарини ҳокимон дар тарихи Ислом баъд аз банӣ Умая будаанд.

Аммо ишколи ёд шуда тавассути фақиҳи мӯҳтарам, ворид нест; Чароки агар мурод аз «нақсу камбуд» дар рӯзаи Паёмбар ва аҳли байташ, нақсу камбуд дар мақоми имтисол ба маънои кӯтоҳии онон дар амал ба таколифашон бошад, возеҳ аст ки Худованд ононро ба андозаи тавонашон таклиф кардааст ва бо ин васф, нақсу камбудӣ дар рӯзаашон падид омада бошад; Чунонки фармудааст: ﴿لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا[1]; «Худованд касеро ҷуз ба андозаи тавонашон таклиф намекунад» ва фармудааст: ﴿لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا مَا آتَاهَا[2]; «Худованд касеро ҷуз ба андозаи имконе ки ба ӯ додааст таклиф намекунад» ва агар мурод аз «нақсу камбуд» дар рӯзаи Паёмбар ва аҳли байташ, дар мақоми нафси амр ба маънои адами мутобиқати он бо вақти воқеъӣ дар мавориди адами рӯъяти ҳилол бошад, чунин адами мутобиқатӣ танҳо ба хотири фиқдони телескоп набудааст то эътибори телескопро махдуш созад, бал метавонистааст ба хотири авомили дигаре монанди абрӣ будан ё ғуборолуд будани осмон низ бошад, дар ҳоле ки баъид аст фақиҳи мӯҳтарам ин авомилро низ муҷиби «нақсу камбуд» дар рӯзаи Паёмбар ва аҳли байташ бидонад! Бинобарин, барои ӯ беҳтар аст ки ғуссаи Паёмбар ва аҳли байташро нахурад; Чароки рӯзаи онон назар ба тавон ва имконоти мавҷуд дар замонашон саҳиҳ будааст, балки ғуссаи рӯзаи худашро бихурад ки назар ба тавон ва имконоти мавҷуд дар замонаш саҳиҳ маҳсуб намешавад! Аҷиб аст ки касе «нақс ва камбуд» дар рӯзаи худашро бар гардани Паёмбар ва аҳли байташ меандозад ва сухане то ин андоза ғалат мегӯяд!

Воқеъ он аст ки иборати «صُومُوا لِرُؤْيَتِهِ، وَأَفْطِرُوا لِرُؤْيَتِهِ»; «Бо дидани он рӯза бигиред ва бо дидани он ифтор кунед» дар сухани Паёмбар ва аҳли байташ, мутлақ аст ва ба вузуҳ шомили дидани ҳилол бо чашми мусаллаҳ низ мешавад; Зеро касе ки бо дурбин ва телескоп онро мебинад, ба ҳар ҳол онро дидааст ва бино бар сухани Паёмбар ва аҳли байташ, бояд бо дидани он рӯза бигирад ва бо дидани он ифтор кунад. Ин нуктаи бисёр сода ва рӯшан аст. Аз ин рӯ, аллома Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳуллоҳ таъоло дар гуфторе аз пурсидан дар бораи он таъаҷҷуб карда ва фармудааст: «!أَلَسْتُمْ تَرَوْنَهُ؟»; «Оё на ин аст ки онро мебинанд?!».

*Барои тазеҳоти бештар, ба матни арабӣ муроҷиъа кунед.
↑[1] . Бақара/ 286
↑[2] . Талоқ/ 7
Пойгоҳи иттилоърасонии дафтари Мансури Ҳошимии Хуросонӣ Бахши посухгӯйи ба пурсишҳо
Ҳамрасонӣ
Ин матлабро бо дӯстони худ ба иштирок гузоред, то ба густариши илм ва маърифати динӣ кӯмак кунед. Шукронаи ёд гирифтани як нуктаи ҷадид, ёд додани он ба дигарон аст.
Email
Telegram
Facebook
Одноклассники
ВКонтакте
Метавонед ин матлабро ба забонҳои зер низ мутолеъа кунед:
Агар бо забони дигаре ошнойи доред, метавонед ин матлабро ба он тарҷума кунед. [Форми тарҷума]
Навиштани пурсиш
Корбари гиромӣ! Шумо метавонед пурсишҳои худро дар бораи осор ва андешаҳои аллома Мансури Ҳошимии Хуросониро дар форми зер бинависед ва барои мо ирсол кунед то дар ин бахш посух дода шавад.
Таваҷҷуҳ: Мумкин аст номи шумо ба унвони нависандаи пурсиш дар пойгоҳ намоиш дода шавад.
Таваҷҷуҳ: Аз онҷо ки посухи мо ба эмейли шумо ирсол мешавад ва лузуман бар рӯи пойгоҳ қарор намегирад, лозим аст ки одраси худро ба дурусти ворид кунед.
Лутфан ба нукоти зер таваҷҷуҳ фармойед:
1 . Мумкин аст ба пурсиши шумо дар пойгоҳ посух дода шуда бошад. Аз ин рӯ, беҳтар аст пеш аз навиштани пурсиши худ, пурсишҳои муртабитро мурур ё аз имкони ҷустуҷӯ дар пойгоҳ истифода кунед.
2 . Аз сабт ва ирсоли пурсишҳои ҷадид пеш аз дарёфти посухи пурсиши қаблӣ, худдорӣ кунед.
3 . Аз сабт ва ирсоли беш аз як пурсиш дар ҳар навбат, худдорӣ кунед.
4 . Авлавияти мо, посухгӯйи ба пурсишҳои марбут бо имом Маҳдӣ алайҳи салом ва заминасозӣ барои зуҳури ӯст; Чароки дар ҳоли ҳозир, аз ҳар чизе муҳимтар аст.