Ҷумъа 29 Март 2024 мелодӣ / 18 Рамазон 1445 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Аҳодиси саҳиҳе аз Паёмбар дар ин бора; Ҳадиси 3. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading
Мақола
 

Ҳар сол бо наздик шудани моҳи мубораки Рамазон, моҳи ибодат ва худсозӣ, талоши мусалмонон барои огоҳи аз рӯзи аввли он оғоз мешавад; Ҳамчунонки бо наздик шудани моҳи Шавол, ин суъол дар миёни онон шуюъ меёбад ки иди саъиди Фитр чи рӯзе аст. Бидуни шак ин ҳолат, ҳаргоҳ ношӣ аз иштиёқи онон ба шурӯъи ибодатӣ тоза ё такмили он бо ҳадафи тақарруб ба Худованд бошад, бисёр некуст ва аз зинда будани имон дар дилҳои онон бо вуҷуди ҳамаи айбҳо ва косиҳошон ҳикоят дорад ва ин ҳақиқатро ёдоварӣ мекунад ки онон ба рағми ҳамаи ихтилофоти фикрӣ ва мазҳабияшон, як уммат ҳастанд ва ақойид ва аҳкоми муштараки фаровоне доранд.

Ҳар чанд вуқуъи ихтилоф миёни онон дар бораи рӯзи аввали моҳи мубораки Рамазон -ки ба риволи ҳарсола табдил шудааст- монанди лаккаи тира бар радои ваҳдати онон ҷалби таваҷҷуҳ мекунад, вале гилоя кардан аз он ба танҳойи муфид нест ва дардеро даво намекунад. Коре ки лозим аст, ташхис иллати он ва сипас ироъаи роҳи ҳал ва иқдоми амалии муносиб бирои рафъи он аст.

Иллати ихтилоф

Бидуни шак, иллати ихтилофи мусалмонон дар бораи рӯзи аввал ва охари моҳи мубораки Рамазон, ин аст ки аз як сӯ бештари онон ҳанӯз гирифтори тақлид аз олимон ё ҳокимони худ ҳастанд ва аз сӯӣ дигар олимонашон ороъи фиқҳии мутазод доранд ва ҳокимонашон мулоҳизоти сиёсии рангоранг!

Роҳи ҳалли ихтилоф

Роҳи ҳалли ихтилофи онон ин аст ки олимонашон аз мазоҳиби мухталифи Исломи, ҳайъатӣ муштарак ташкил диҳанд ва бо истиқболи комил аз ҳокимонашон, пас аз машварат ва баррасии назари коршиносон ва гузориши расад кунандагон, раъйи воҳид ва мустанадеро содир кунанд то ҳамаи мусалмонони ҷаҳон бар асоси он амал кунанд.

Оё ба ростӣ кори душворе аст?! Ё аз даҳҳо созмони аризу тӯл ки бо пасванди Исломӣ ва будиҷаҳои ҳангуфт ташкил шудаанд ва маълум нест ки чи кор мекунанд ва чи фоидае барои мусалмонони ҷаҳон доранд, пурҳазинатар аст?!

Қатъан чунин нест, вале мутаъассифона иродае барои ин кори сода ва камҳазина вуҷуд надорад; Чароки бисёрӣ аз олимони бонуфуз дар ҷаҳони Ислом, ҳанӯз мепиндоранд ки рӯъяти ҳилол дар кишвари худашон зарурӣ аст ва агар мусалмонон дар кишварӣ дигар онро рӯъят кунанд, фоидае надорад, ё мепиндоранд ки рӯъяти ҳилол бо чашми мусаллаҳ кофӣ нест!

Бидуни шак ин як хатои илмӣ аст ки иллати аслӣ ихтилоф дар бораи оғоз ва поёни моҳи мубораки Рамазон аст ва роҳи раҳойи аз он ҳам ин аст ки ё ин даста аз олимон, бо шуҷоъат ва тавозуъ, хатои илмии худро ислоҳ кунанд ва ё мусалмонон ба тақлид аз онон поёни диҳанд то дасти кам нуфузи онон аз байн биравад ва натавонад монеъи иқдомотӣ зарурӣ монанди ташкили ҳайъатӣ муштарак дар ҷаҳони Ислом барои таъйини рӯзи аввал ва охири моҳи мубораки Рамазон шавад; Чунонки аллома Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳуллоҳ таъоло дар бораи ҳар ду роҳ, ба тафсил сухан гуфта ва роҳнамойиҳои лозимро ироъа фармудааст; Чароки аз як сӯ, дилсӯзона хатои илмии ин даста аз олимонро табйин намуда ва бар кифояти як бор рӯъяти ҳилол -агарчи бо чашми мусаллаҳ- барои ҳамаи мусалмонони ҷаҳон таъкид фармуда ва аз сӯӣ дигар, мушфиқона ҳамаи мусалмонони ҷаҳонро ба худдорӣ аз тақлид ва рӯй овардан ба таҳқиқ фаро хондааст, то замина аз ҳар ҷиҳат барои расидани онон ба ваҳдатӣ муборак фароҳам шавад.[1]

Ҳар чанд дар ин миён, монеъи бузурге ҳам вуҷуд дорад ва он ҳамоно сиёсатбозиҳо ва маслиҳатандешиҳои ҳокимони мусалмон аст ки бо нигаришӣ кӯтоҳбинона, рақобат бо якдигарро ба арсаи масоъили шаръӣ ва ибодӣ кашондаанд ва манофеъи худро дар истиқлоли сиёсӣ, иқтисодӣ ва фарҳангӣ аз сойири кишварҳои Исломӣ пиндоштаанд ва аз ин рӯ, ҳар гуна талош барои ҳамоҳангӣ бо мусалмонон дар кишварҳои дигарро иртибот бо «бегонагон» (!) ва таҳдиде барои амният ва бақоъи худ қаламдод мекунанд!

Бегумон ин яке аз дигар пайомадҳои ҳукумати золимон бар кишварҳои Исломӣ аст ва роҳи раҳойи аз он низ як чиз аст: Гирифтани ҳукумат аз онон ва расонданаш ба соҳиби ҳақиқиаш яъне имом Маҳдӣ алайҳи салом ки ё бо ризоят ва ҳамкории онон анҷом мешавад ва ё бо кароҳат ва муқовимати онон, вале дар ҳар ҳол анҷом мешавад ва аз он гузире нест; Чунонки аллома Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳуллоҳ таъоло дар ин бора ба тафсил сухан гуфта ва роҳнамойиҳои лозимро ироъа кардааст; Чароки аз як сӯ, ҳокимони мусалмонро ба дил кандан аз қудрат ва бардоштани гомҳои муъассир ва машҳуд дар ростои заминасозӣ барои зуҳури имом Маҳдӣ алайҳи салом ташвиқ намуда ва аз сӯӣ дигар миллатҳои мусалмонро ба фишор овардан бар ҳокимони худ ва дар сурати лозим, канор гузоштани онон ба суди имом Маҳдӣ алайҳи салом даъват фармудааст, то роҳ аз ҳар ҷиҳат барои расидани онон ба ваҳдат ва таҳаққуқи ормони Ислом ҳамвор шавад.[2]

Имрӯз чи бояд кард?

Инҳо роҳҳои миёнмуддат ё дарозмуддате ҳастанд ки бояд бо ҳиммати заминасозони зуҳури имом Маҳдӣ алайҳи салом таҳти раҳбарии аллома Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳуллоҳ таъоло тай шаванд, вале роҳи кӯтоҳмуддате ки таъйин кунандаи таклифи имрӯзи мусалмонон дар хусус моҳи мубораки Рамазон аст, беэътинойи ба элоноти ҳокимон ва тарки тақлид аз олимоне аст ки рӯъяти ҳилол дар кишвари худро зарурӣ мепиндоранд ё мӯътақиданд ки рӯъяти ҳилол бо чашми мусаллаҳ кофӣ нест; Чароки тақлид аз онон, иллати ихтилоф миёни мусалмонон аст, балки мусалмонон -ҳатто агар дар масоъили шаръӣ муқаллид ҳастанд- набояд дар таъйини рӯзи аввал ё охари моҳи қамарӣ тақлид кунанд; Чароки таъйини рӯзи аввал ё охари моҳи қамарӣ, истинботи як ҳукми шаръӣ нест то ниёзманд ба муқаддамаӣ хос ва дар салоҳияти олимон бошад, бал касби иттилоъ аз як мавзӯъи ъайнӣ ва хориҷӣ аст ки бо рӯъяти ҳилол ба чашми худ ё иттилоъ аз рӯъяти он тавассути дигарон ҳосил мешавад ва ҳатто барои авомми ғайри мусалмон низ муқаддар аст; Чунонки ҳатто аъроби ҷоҳилӣ онро анҷом медоданд, дар ҳоле ки на ба имконоти расадии имрӯз дастрасӣ доштанд ва на аз рӯъяти ҳилол дар сарзаминҳои дур мутталеъ мешуданд!

Бинобарин, бародарон ва хоҳарони мусалмон, агар ба ростӣ дағдағаи огоҳӣ аз рӯзи аввал ва охари моҳи мубараки Рамазонро доранд, бояд танбалиро канор бигзоранд ва ба ҷойи чашм дӯхтан ба даҳони олимонӣ бо ороъи фиқҳии нодуруст ва ҳокимонӣ бо ағрози сиёсии номаълум, худ иқдом ба таҳқиқ кунед; Ба ин сурат ки агар дар маконҳои боз бо осмонӣ покиза ба сар мебаранд ё ба имконоти расадӣ мутадовил монанди дурбин ва телескоп дастрасӣ доранд, наздики ғуруби офтоб ба маконӣ муртафаъ ва муносиб бираванд ва барои рӯъяти ҳилол дар уфуқ кӯшиш кунанд ва агар ин кор барояшон душвор аст, ба сайтҳои интернетии мӯътабаре ки бидуни мулоҳизоти сиёсӣ ё мазҳабӣ ва танҳо бо такя бар баррасиҳои нуҷумӣ, ахбор ва асноди рӯъяти ҳилолро мунташир мекунанд, бингаранд ва гузоришҳои онҳоро бо якдигар муқойиса намоянд, то ҳангоме ки ба рӯъяти ҳилол дар ҷойе аз ҷаҳон яқин пайдо кунанд.

Ҳамаи ин бародарон ва хоҳарони мусалмон, хоҳ касоне ки шахсан иқдом ба расад кардаанд ва хоҳ касоне ки ба таҳқиқ дар миёни ахбор ва асноди рӯъяти ҳилол пардохтаанд, метавонанд натиҷаи ба даст омадаро барои мо ирсол кунанд, то дар сурати сиҳҳат ва қатъияти он, ба иттилоъи сойири мардум низ бирасонем. Ин корӣ шойиста ва судманд аст ки интизор меравад ҳамаи бародарон ва хоҳарони мусалмон анҷом диҳанд, магар касоне аз онон ки дар ин бозаи замонӣ, машғули корӣ зарурӣ ҳастанд ва намерасанд ки шахсан расад ё таҳқиқ кунанд, ё дар маконӣ номуносиб ба сар мебаранд ва савод ё дастрасӣ ба интернет надоранд; Зеро онон метавонанд аз натиҷаи таҳқиқи бародарон ва хоҳарони мусалмонашон ки бар рӯи ин пойгоҳ қарор мегирад, истифода кунанд.

Умедворем ки танбалӣ, инфиъол ва тақлидгаройи аз миёни мусалмонон рахт бар бандад ва ҷойи худро ба нишот, талош ва таҳқигаройи бидиҳад; Чароки уммати Исломӣ  -беш аз ҳар замони дигаре- ба чунин таҳаввул ва ислоҳе ниёзманд аст, то барои зуҳури имом Маҳдӣ алайҳи салом омода шавад.

Таваҷҷуҳ

Шурути собит шудани рӯъяти ҳилоли моҳ

Аз назари дафтари аллома Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳуллоҳ таъоло

Аз назари дафтари аллома Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳуллоҳ таъоло, рӯъяти ҳилоли моҳ танҳо бо ду шарти зер собит мешавад:

1 . Имкони рӯъяти ҳилол аз назари мутахассисон ва мунаҷҷимони мусалмон

Ин ба маънои он аст ки агар рӯъяти ҳилол дар замон ё маконе аз назари мутахассисон ва мунаҷҷимони мусалмон мумкин набошад, иддаъои рӯъяти ҳилол дар он муҷиби яқин намешавад. Албатта агар аз назари онон, рӯъяти ҳилол дар он бо чашми мусаллаҳ мумкин бошад, хабари рӯъяти ҳилол дар он бо чашми мусаллаҳ қобили қабул аст.

2 . Интишори хабари рӯъяти ҳилол ҳаддиақал аз ду кишвари Исломӣ ҳамроҳ бо филм ё акси мӯътабар

Ин ба маънои он аст ки агар хабари рӯъяти ҳилол аз кишварӣ Исломӣ нарасад, ё танҳо аз як кишвари Исломӣ бирасад, ё аз ду кишвари Исломӣ ё бештар бирасад вале бидуни филм ё аксӣ мустанад ки дорои ном ва нишони расадкунанда ва торихи расад бошад, рӯъяти ҳилол собит намешавад. Бо ин ҳисоб, агар рӯъяти ҳилол дар ҷаҳони Ислом собит нашавад, рӯъяти он дар ҷаҳони куфр, ҳатто бо филм ва акс, қобили исбот нахоҳад буд; Чароки идораи умур дар ҷаҳони куфр ба дасти кофирон аст ва мусалмонон дар он таҳти назорат ва сайтараи онон ба сар мебаранд ва чи басо маҷбур ба риъояти қавонин ва сиёсатҳои ононанд ва аз ин рӯ, на марокизи расади фаъол дар он мувассақ маҳсуб мешаванд ва на мусалмононе ки шахсан дар он иқдом ба расад мекунанд, шинохташуда ва қобили эътимоданд. Ба иборати дигар, асл дар кишварҳои Исломӣ бар сиҳҳату садоқат ва дар кишварҳои ғайри Исломӣ бар адами сиҳҳат ва адами садоқат аст ва ҳамин боиси тардид дар ахбори расида аз кишварҳои ғайри исломӣ ва эътибори аксҳо ва филмҳои мунташиршуда дар онҳо мешавад.

Таваҷҷуҳ

Назар ба инки имсол (соли 1442 қамарӣ), моҳи Шаъбон дар рӯзи Душанбеи 15 марти 2021 милодӣ оғоз шуд, моҳи Рамазон дар рӯзи Сешанбе 13 апрели 2021 милодӣ ё дар рӯзи Чоршанбе 14 апрели 2021 мелодӣ оғоз хоҳад шуд. Бинобарин, агар рӯъяти ҳилол дар рӯзи Душанбе 12 апрели 2021 милодӣ дар ҷойе аз ҷаҳон собит шуд, рӯзи Сешанбе ва дар ғайри ин сурат, рӯзи Чоршанбе, рӯзи аввали моҳи мубораки Рамазон хоҳад буд.

Назар ба инки имсол (соли 1441 қамарӣ), моҳи Рамазон дар рӯзи ҷумъа 24 апрели 2020 милодӣ оғоз шуд, иди саййиди Фитр рӯзи шанбе 24 майи 2020 милодӣ хоҳад буд. Бинобарин, агар рӯъяти ҳилол дар рӯзи ҷумъаи 23 майи 2020 милодӣ дар ҷойе аз ҷаҳон собит шуд, рӯзи шанбе ва дар ғайри ин сурат, рӯзи якшанбе, иди Фитр хоҳад буд.

Ҳаргоҳ рӯъяти ҳилол дар рӯзи Душанбе собит шуд, дар зейли ҳамин мақола эълом хоҳад шуд ин шоъ Аллоҳ. Бинобарин, адами эълом, ба маънои адами субут хоҳад буд.

Бино бар ахбори расида аз бархӣ кишварҳои Исломӣ ҳокӣ аз рӯъяти ҳилоли моҳи нав дар рӯзи Душанбе 29 Шаъбони 1442 қамарӣ/ 12 Апрели 2021 мелодӣ ки муъайяд ба тасовири мӯътабар ва мувофиқ бо назари коршиносони мусалмон аст, рӯзи Сешанбе 13 Апрели 2021 мелодӣ, аввали моҳи мубораки Рамазон аст. Аз ҳамаи бародарон ва хоҳарони мусалмон мехоҳем ки дар ин моҳи муборак, барои саломатии имом Маҳдӣ алайҳи салом ва мувафақияти заминасозони зуҳураш дуъо кунанд.

↑[1] . Барои огоҳӣ аз раҳнамудҳои эшон дар бораи рӯъяти ҳилол, ба пурсиш ва посухи 54 ва 136 ва барои огоҳи аз ҳушдорҳои эшон дар бораи тақлид аз олимон, ба китоби «Бозгашт ба Ислом» (с53) ва шарҳи он муроҷиъа кунед.
↑[2] . Ба унвони намуна, бингаред ба: Пурсиш ва посухи 124.
Ҳамрасонӣ
Ин матлабро бо дӯстони худ ба иштирок гузоред, то ба густариши илм ва маърифати динӣ кӯмак кунед. Шукронаи ёд гирифтани як нуктаи ҷадид, ёд додани он ба дигарон аст.
Email
Telegram
Facebook
Одноклассники
ВКонтакте
Метавонед ин матлабро ба забонҳои зер низ мутолеъа кунед:
Агар бо забони дигаре ошнойи доред, метавонед ин матлабро ба он тарҷума кунед. [Форми тарҷума]
Навиштани
мақола ё нукта
Корбари гиромӣ! Шумо метавонед мақолот, хотирот ва дилнавиштаҳои худро дар пайванд бо осор ва андешаҳои аллома Мансури Ҳошимии Хуросониро дар форми зер бинависед ва барои мо ирсол кунед то дар ин бахш ба намоиш гузошта шавад.
Таваҷҷуҳ: Мумкин аст номи шумо ба унвони нависандаи мақола ё нукта дар пойгоҳ намоиш дода шавад.
Таваҷҷуҳ: Аз онҷо ки посухи мо ба эмейли шумо ирсол мешавад ва лузуман бар рӯи пойгоҳ қарор намегирад, лозим аст ки одраси худро ба дурусти ворид кунед.