1 . أَخْبَرَنا عَلِيُّ بْنُ إِسْماعيلَ الدّامْغانِيُّ، قالَ: سَمِعْتُ الْمَنْصُورَ الْهاشِمِيَّ الْخُراسانيَّ يَقُولُ: إِنَّ مِنْ أَبْغَضِ عِبادِ اللّهِ إِلَيْهِ عَبْداً آتاهُ اللّهُ عِلْماً فَأَرادَ بِهِ مَنْفَعَةَ الدُّنْيا فَمَنَعَهُ مِنَ الْفُقَراءِ وَ عَرَضَهُ عَلَى الْأَغْنِياءِ لِيَشْتَرِيَ بِآياتِ اللّهِ ثَمَناً قَلِيلاً وَ يَصُدَّ عَنْ سَبِيلِهِ! أُولَئِكَ مَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ إِلَّا النَّارَ وَلَا يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلَا يُزَكِّيهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ!
Тарҷумаи гуфтор:
Алӣ ибни Исмоъили Домғонӣ моро хабар дод, гуфт: Шунидам ҳазрати Мансури Ҳошимии Хуросонӣ мефармояд: Ҳароина аз мабғузтарин бандагони Худованд назди Ӯ бандае аст ки Худованд ба ӯ илме дода, пас ӯ ба василаи он суди дунёро ҷуста, пас онро аз ниёзмандон боз дошта ва ба сарватмандон арза доштааст то оёти Худовандро ба баҳойи андак бифурӯшад ва аз роҳи Ӯ боз дорад! Онон дар шикамҳои худ ҷуз оташ намезуранд ва Худованд дар рӯзи қиёмат бо онон сухан намегӯяд ва ононро покиза намекунад ва барояшон азобӣ дарднок аст!
2 . أَخْبَرَنَا الْحَسَنُ بْنُ مُحَمَّدصادِقٍ الْإِصْفَهانِيُّ، قالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ الرَّجُلِ يَكُونُ لَهُ عِلْمٌ فَيَكْتُبُ كِتاباً أَ لَهُ أَنْ يَبِيعَهُ مِنَ النَّاسِ فَيَرْبَحَ عَلَيْهِمْ؟ قالَ: لا يَنْبَغِي لَهُ ذَلِكَ إِلّا أَنْ يَكُونَ كِتاباً يَنْفَعُهُمْ فِي دُنْياهُمْ! قُلْتُ: أَ لَهُ أَنْ يَشْتَرِطَ عَلَيْهِمْ أَنْ يَكْتُمُوهُ فَلا يَبِيعُوهُ وَ لا يَهَبُوهُ لِيَزْدادَ بِذَلِكَ رِبْحاً إِنْ كانَ كِتاباً يَنْفَعُهُمْ فِي دُنْياهُمْ؟ قالَ: لَيْسَ لَهُ أَنْ يَشْتَرِطَ ما يُخالِفُ كِتابَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ! قُلْتُ: فَمَنْ يَرْغَبُ بَعْدَ هَذَا فِي الْكِتابَةِ؟! قالَ: إِنَّما يَرْغَبُ فِيها مَنْ يَبْتَغِي فَضْلاً مِنَ اللّهِ وَ رِضْواناً وَ هُوَ أَحَقُّ بِها وَ أَهْلُها وَ ما عِنْدَ اللّهِ خَيْرٌ وَ أَبْقَى! فَمَكَثَ هُنَيْئَةً ثُمَّ قالَ: عَلَى الْإِمامِ أَنْ يُنْفِقَ عَلَيْهِ مِنْ بَيْتِ الْمالِ أَوْ يَجْعَلَ لَهُ جائِزَةً إِنْ كانَ كِتابُهُ مِمَّا يَنْفَعُ النَّاسَ إِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ!
Тарҷумаи гуфтор:
Ҳасан ибни Муҳаммадсодиқи Исфаҳонӣ моро хабар дод, гуфт: Аз он ҳазрат дар бораи марде пурсидам ки барои ӯ илме ҳаст, пас китобе менависад, оё барои ӯ ҷойиз аст ки онро ба мардум бифурӯшад, пас аз онон суд бигирад? Фармуд: Ин барои ӯ шойиста нест магар онки китобе бошад ки ба онон дар дунёшон суд мерасонад! Фармуд: Барои ӯ ҷойиз нест ки чизеро шарт кунад ки онро кетмон кунанд, пас нафурушанд ва ҳиба накунанд, то ин гуна бар суди худ бияфзояд, агар китобе бошад ки ба онон дар дунёшон суд мерасонад? Фармуд: Барои ӯ ҷойиз нест ки чизеро шарт кунад ки бо китоби Худованд аззаваҷал мухолифат дорад! Гуфтам: Пас баъди ин чи касе дар навиштан рағбат мекунад?! Фармуд: Танҳо касе дар он рағбат мекунад ки фазлу ризвоне аз ҷониби Худовандро меҷӯяд ва ӯ сазовортар ба он аст ва аҳли он аст ва чизе ки назди Худованд аст беҳтар ва мондагортар аст! Он гоҳ каме даранг кард ва сипас фармуд: Бар имом аст ки аз байтулмол ба ӯ бипардозад ё барои ӯ ҷойизае қарор диҳад агар китоби ӯ аз чизҳойе аст ки ба мардум суд мерасонад; Чароки Худованд музди некукоронро зойеъ намекунад.
Шарҳи гуфтор:
Барои хондани шарҳе бар ин ду гуфтори бисёр муҳим ва огоҳии бештар дар бораи ҳаққи таксир, ба пурсиш ва посухи 92 муроҷиъа кунед.
