در کشوری غیر اسلامی هستیم. بچهی دو ساله در مهد کودک داریم. به دلیل اینکه بچههای دیگر گوشت با غذا میخورند، این کودک معترض شده که چرا به من گوشت نمیدهند؟ آیا میتوان اجازه داد که به کودک گوشت بدهند، با توجه به اینکه میدانیم گوشت ذبح شرعی نیست؟
خوردن گوشت خوک، مردار و حیوانی که برای غیر خداوند ذبح شده، حرام است و با این وصف، خوراندن آن به خانواده نیز جایز نیست؛ چراکه خداوند فرموده است: ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا﴾[۱]؛ «ای کسانی که ایمان آوردید! خودتان و خانوادهیتان را از آتش باز دارید»، ولی خوردن و خوراندن گوشت حیوان حلالگوشتی که توسّط یهودیان یا مسیحیان -و نه توسّط مشرکان یا خداناباوران- ذبح شده، جایز است، هر چند مکروه شمرده میشود[۲]. با این وصف، توصیه میکنیم که غذای کودک خود را از خانهی خود یا رستورانی اسلامی تهیه کنید و به او برسانید تا از گوشت حلال تغذیه کند؛ خصوصاً با توجّه به اینکه تغذیه از گوشت حرام، آثار وضعی پنهان و آشکاری بر شخصیّت و روحیّهی کودک دارد و میتواند توفیقات و برکات فراوانی را از او سلب کند، بل توصیه میکنیم که کودک خود را در مهدهای غیر مسلمانان قرار ندهید، مبادا فرهنگ خود را به او منتقل کنند و به او چیزهایی بیاموزند که بر خلاف آموزههای اسلام است.
به طور کلّی، سکونت در کشورهای غیر اسلامی پیآمدهای زیانباری برای خود و خانواده دارد و از این رو، جز در صورت ضرورت یا برای تبلیغ اسلام شایسته نیست، بلکه در صورت عدم امکان رعایت احکام خداوند در آنها حرام است؛ چنانکه خداوند فرموده است: ﴿إِنَّ الَّذِينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ ظَالِمِي أَنْفُسِهِمْ قَالُوا فِيمَ كُنْتُمْ ۖ قَالُوا كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الْأَرْضِ ۚ قَالُوا أَلَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُوا فِيهَا ۚ فَأُولَئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۖ وَسَاءَتْ مَصِيرًا﴾[۳]؛ «هرآینه کسانی که فرشتگان آنان را در حالی که به خودشان ظالم هستند میمیرانند (به آنان) میگویند: در چه حال بودید؟ میگویند: در زمین (از عمل به احکام خداوند) ناتوان داشته میشدیم، (فرشتگان) میگویند: آیا زمین خداوند پهناور نبود تا در آن مهاجرت کنید؟! پس آنان جایگاهشان جهنّم است و بد بازگشتگاهی است» و در روایتی از رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم وارد شده است که فرمود: «أَنَا بَرِيءٌ مِنْ كُلِّ مُسْلِمٍ یُقِیمُ بَیْنَ أَظْهُرِ الْمُشْرِكینَ»[۴]؛ «من از هر مسلمانی که میان مشرکان اقامت دارد بیزارم».