خوردن هر غذایی که خداوند حلال کرده است به اندازه و ترتیبی که ضرر خاصّی برای بدن ندارد، جایز است، اگرچه با هدف تعیین جنسیّت یا دوقلو شدن فرزند باشد. هر چند داشتن چنین هدفی کراهت دارد؛ چراکه خداوند صلاح بندگان خود را بهتر می‌داند و برای پدر و مادر شایسته است که از او طلب خیر کنند و به رضای او راضی باشند؛ چنانکه فرموده است: ﴿وَعَسَى أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ ۖ وَعَسَى أَنْ تُحِبُّوا شَيْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَكُمْ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ﴾[۱]؛ «و ممکن است که چیزی را دوست نداشته باشید، در حالی که آن خیری برای شماست و ممکن است که چیزی را دوست داشته باشید، در حالی که آن شرّی برای شماست و خداوند می‌داند و شما نمی‌دانید»، ولی خوردن دارو یا اقدام پزشکی دیگری که به صورت قطعی، موجب تعیین جنسیّت یا دوقلو شدن فرزند شود، اشکال دارد؛ زیرا مصداق تغییر خلقت خداوند بدون ضرورت است که کاری شیطانی محسوب می‌شود. توضیح آنکه چرخه‌ی طبیعی و فرایند عادی تناسل، خلقت خداوند حکیم است که بر بنیاد حکمت و رحمت او استوار شده و تأمین کننده‌ی مصلحت حقیقی انسان و جهان است؛ چنانکه فرموده است: ﴿يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ ۚ يَهَبُ لِمَنْ يَشَاءُ إِنَاثًا وَيَهَبُ لِمَنْ يَشَاءُ الذُّكُورَ ۝ أَوْ يُزَوِّجُهُمْ ذُكْرَانًا وَإِنَاثًا ۖ وَيَجْعَلُ مَنْ يَشَاءُ عَقِيمًا ۚ إِنَّهُ عَلِيمٌ قَدِيرٌ﴾[۲]؛ «هر چیزی که می‌خواهد می‌آفریند، هر کس را می‌خواهد دختر می‌بخشد و هر کس را می‌خواهد پسر می‌بخشد یا پسر و دختر را برایشان دوقلو می‌گرداند و هر کس را می‌خواهد نازا می‌سازد، هرآینه او دانایی قدرتمند است»، هر چند گاهی این چرخه‌ی طبیعی و فرایند عادی، از نگاه قاصر و مقصّر برخی بندگان کوته‌بین، تأمین‌کننده‌ی مصلحت و موافق اهواءشان نباشد؛ چنانکه فرموده است: ﴿وَيَدْعُ الْإِنْسَانُ بِالشَّرِّ دُعَاءَهُ بِالْخَيْرِ ۖ وَكَانَ الْإِنْسَانُ عَجُولًا﴾[۳]؛ «و انسان شرّ (خود) را می‌طلبد طوری که خیر (خود) را می‌طلبد و انسان همواره عجول بوده است» و فرموده است: ﴿وَلَوِ اتَّبَعَ الْحَقُّ أَهْوَاءَهُمْ لَفَسَدَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ وَمَنْ فِيهِنَّ﴾[۴]؛ «و اگر حق از اهواء آنان پیروی می‌کرد، بی‌گمان آسمان‌ها و زمین و هر کس در آن‌هاست تباه می‌شد». بنابراین، بر بندگان خداوند واجب است که قضا و قدر او را بپذیرند و از معارضه با او در تدبیرش و اخلال در نظام طبیعت بپرهیزند؛ چراکه هر گونه دخالت و دست‌کاری زیاده‌خواهانه در این نظام کامل و منسجم، تغییردهنده‌ی آفرینش خداوند و بر هم زننده‌ی توازن در جهان هستی است و تبعات ناگوار پنهان و آشکاری برای فرد و جامعه به دنبال دارد. از این رو، شیطان واداشتن انسان‌ها به چنین کاری را یکی از اهداف خود شمرده و گفته است: ﴿وَلَـآمُرَنَّهُمْ فَلَيُغَيِّرُنَّ خَلْقَ اللَّهِ﴾[۵]؛ «و هرآینه آنان را امر می‌کنم، پس آفرینش خداوند را تغییر می‌دهند»؛ به این معنا که حالت عادی و طبیعی خلقت خداوند که بر بنیاد حکمتی بسیار عمیق و متناسب با همه‌ی ابعاد و جوانب هستی است را به طمع منافع شخصی کوتاه‌مدّت و با سوء استفاده از دانش و ابزارهایی که خداوند به آنان بخشیده است، دگرگون می‌سازند.