سه شنبه ۲۹ اسفند (حوت) ۱۴۰۲ هجری شمسی برابر با ۸ رمضان ۱۴۴۵ هجری قمری
منصور هاشمی خراسانی
 مقاله‌ی جدید: مقاله‌ی «ولایت فقیه؛ آخرین حربه‌ی شیطان» نوشته‌ی «فرهاد گلستان» منتشر شد. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. پرسش جدید: لطفاً درباره‌ی سفیانی توضیحات کامل و مستندی ارائه فرمایید. در روایات اسلامی، چه ویژگی‌ها و اطلاعاتی درباره‌ی او وارد شده است؟ برای مطالعه و دریافت پاسخ، اینجا را کلیک کنید. گفتار جدید: مناجاتی از آن جناب که در آن راه‌های موجود پیش روی مؤمنان را یاد می‌کند. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. درس جدید: درس‌هایی از آن جناب درباره‌ی اینکه زمین از مردی عالم به همه‌ی دین که خداوند او را در آن خلیفه، امام و راهنمایی به امر خود قرار داده باشد، خالی نمی‌ماند؛ احادیث صحیحی از پیامبر که بر این دلالت دارند؛ حدیث ۱۸. برای مطالعه‌ی آن، اینجا را کلیک کنید. برای مطالعه‌ی مهم‌ترین مطالب پایگاه، به صفحه‌ی اصلی مراجعه کنید. فیلم جدید: فیلم جدیدی با موضوع «تقلید و اجتهاد (۱)» منتشر شد. برای مشاهده و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. نقد جدید: در روایتی از امام محمّد باقر عليه‌ السلام آمده است که فرمود: «گویا من گروهی را می‌بینم که در مشرق خروج کرده‌اند و حق را می‌طلبند... کشتگانشان شهیدند. آگاه باشید که من اگر آن زمان را درک می‌کردم، جانم را برای صاحب این امر نگاه می‌داشتم». لطفاً بفرمایید که آیا این حدیث معتبر است؟ برخی از کسانی که یاری خراسانی موعود را واجب نمی‌دانند، به این فراز استناد می‌کنند. برای مطالعه و دریافت بررسی، اینجا را کلیک کنید. کتاب جدید: نسخه‌ی سوم کتاب ارزشمند «سبل السّلام؛ مجموعه‌ی نامه‌ها و گفتارهای فارسی حضرت علامه منصور هاشمی خراسانی حفظه الله تعالی» منتشر شد. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. نامه‌ی جدید: فرازی از نامه‌ی آن جناب که در آن درباره‌ی شدّت گرفتن بلا هشدار می‌دهد و علّت آن و راه جلوگیری از آن را تبیین می‌کند. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. برای مطالعه‌ی مهم‌ترین مطالب پایگاه، به صفحه‌ی اصلی مراجعه کنید.
loading
پرسش و پاسخ
 

می‌خواستم نظر علامه را درباره‌ی بازیگری در سینما و تئاتر بدانم.

اصل، جواز هر کاری است که ضرری برای خود یا دیگران ندارد، تا آن گاه که حرمت آن در شرع با دلیلی قطعی ثابت شود و با این وصف، ایفای نقش در سینما و تئاتر به سه شرط جایز است:

یکم اینکه واقعی نبودن و جدّی نبودن گفته‌ها و کرده‌ها در آن برای بیننده و شنونده معلوم باشد؛ زیرا در غیر این صورت، دروغ، فریب، إغراء به جهل و بازی کردن با احساسات دیگران محسوب می‌شود که جایز نیست.

دوم اینکه مشتمل بر گفته‌ها و کرده‌هایی نباشد که به هیچ وجه جایز نیستند؛ مانند کفر که اظهار آن به شوخی و بازی نیز جایز نیست؛ به دلیل سخن خداوند که فرموده است: ﴿وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ لَيَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَنَلْعَبُ ۚ قُلْ أَبِاللَّهِ وَآيَاتِهِ وَرَسُولِهِ كُنْتُمْ تَسْتَهْزِئُونَ[۱]؛ «و اگر از آنان بپرسی می‌گویند که ما تنها شوخی و بازی می‌کردیم، بگو آیا خداوند و آیات او و پیامبرش را به سخره می‌گرفتید؟!» و مانند فحش و کلمات قبیح که بر زبان آوردن آن‌ها به شوخی و بازی نیز جایز نیست؛ چراکه بر خلاف ادب، حیا و عفّت است و مانند بی‌حجابی، روابط نامشروع، شرب خمر و استعمال موادّ مخدّر که انجام آن‌ها به شوخی و بازی نیز جایز نیست؛ چراکه مسلّماً شوخی و بازی، این قبیل کارها را حلال نمی‌کند و تبعاً تماشای آن‌ها نیز جایز نیست؛ چنانکه خداوند فرموده است: ﴿وَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ وَأَنْتُمْ تُبْصِرُونَ[۲]؛ «و لوط هنگامی که به قومش گفت: آیا به سراغ کارهای زشت می‌آیید و تماشا می‌کنید؟!».

سوم اینکه ترویج دهنده یا إلقاء کننده‌ی عقیده یا عملی مخالف با اسلام نباشد؛ زیرا در این صورت، گمراه کردن مردم با شوخی و بازی محسوب می‌شود که خداوند درباره‌ی آن فرموده است: ﴿وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَيَتَّخِذَهَا هُزُوًا ۚ أُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ[۳]؛ «و از مردم کسانی هستند که سخنان بازیچه را می‌خرند تا بدون علم از راه خداوند گمراه سازند و آن را به استهزاء گیرند، آنان برایشان عذابی خوار کننده است»، بل شایسته است که ترویج دهنده یا إلقاء کننده‌ی عقیده یا عملی موافق با اسلام باشد؛ زیرا در غیر این صورت، لغو و بطالت محسوب می‌شود که پرداختن به آن ناپسند و نکوهیده است؛ چنانکه خداوند در ستایش مؤمنان فرموده است: ﴿وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ[۴]؛ «و کسانی که از بیهودگی رویگردانند» و فرموده است: ﴿وَالَّذِينَ لَا يَشْهَدُونَ الزُّورَ وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَامًا[۵]؛ «و کسانی که نزد باطل حاضر نمی‌شوند و چون بر بیهودگی می‌گذرند بزرگوارانه می‌گذرند»؛ خصوصاً با توجّه به اینکه دروغ، حتّی اگر واقعی و جدّی نباشد، ناپسند و نکوهیده است؛ چنانکه روایت شده است: «إِنَّ الْكِذْبَ لا يَصْلُحُ فِي هَزْلٍ وَلا جِدٍّ»[۶]؛ «هرآینه دروغ به شوخی یا جدّی شایسته نیست» و روایت شده است: «لا يَجِدُ عَبْدٌ حَقِيقَةَ الْإيمانِ حَتَّى يَدَعَ الْكِذْبَ جِدَّهُ وَهَزْلَهُ»[۷]؛ «هیچ بنده‌ای حقیقت ایمان را درنمی‌یابد تا آن گاه که دروغ را به جدّی و شوخی واگذارد»، در حالی که اگر از روی خیرخواهی و برای متنبّه ساختن غافلان باشد، اشکالی ندارد؛ چنانکه خداوند درباره‌ی یوسف علیه السلام فرموده است: ﴿فَلَمَّا جَهَّزَهُمْ بِجَهَازِهِمْ جَعَلَ السِّقَايَةَ فِي رَحْلِ أَخِيهِ ثُمَّ أَذَّنَ مُؤَذِّنٌ أَيَّتُهَا الْعِيرُ إِنَّكُمْ لَسَارِقُونَ[۸]؛ «پس چون بارهای آنان را بست، جام را در خُرجین برادرش نهاد، سپس ندا دهنده ندا داد: ای کاروان! هرآینه شما دزد هستید»، در حالی که آنان دزد نبودند و یوسف علیه السّلام از روی خیرخواهی و برای متنبّه ساختن آنان چنین گفت و درباره‌ی ابراهیم علیه السلام فرموده است: ﴿قَالَ بَلْ فَعَلَهُ كَبِيرُهُمْ هَذَا فَاسْأَلُوهُمْ إِنْ كَانُوا يَنْطِقُونَ[۹]؛ «گفت بلکه بزرگشان این کار را کرده است، از خودشان بپرسید اگر سخن می‌گویند»، در حالی که بت بزرگ بت‌های دیگر را نشکسته بود و ابراهیم علیه السلام از روی خیرخواهی و برای متنبّه ساختن آنان چنین گفت. بنابراین، بازیگری تنها در صورتی موجّه است که به اصلاح عقاید و اعمال نادرست مردم یا گسترش عقاید و اعمال درست در میان آنان کمک کند.

از اینجا دانسته می‌شود که بیشتر بازیگری‌های معمول در سینما و تئاتر، جایز نیستند؛ چراکه همه یا برخی از این سه شرط در آن‌ها رعایت نمی‌شود، بل حقیقت آن است که سینما در حال حاضر، یکی از مهم‌ترین ابزارهای شیطان برای گسترش فرهنگ غیر اسلامی و عقاید و اعمال نادرست در میان مردم است و با این وصف، باید در رابطه با آن بسیار محتاط بود.

↑[۱] . التّوبة/ ۶۵
↑[۲] . النّمل/ ۵۴
↑[۳] . لقمان/ ۶
↑[۴] . المؤمنون/ ۳
↑[۵] . الفرقان/ ۷۲
↑[۶] . مصنف عبد الرزاق، ج۱۱، ص۱۱۶؛ مصنف ابن أبي شيبة، ج۶، ص۱۲۳؛ مسند أحمد، ج۱، ص۴۱۰؛ مسند الدارمي، ج۲، ص۲۹۹؛ الأدب المفرد للبخاري، ص۸۹؛ سنن ابن ماجه، ج۱، ص۱۸؛ ذم الكذب وأهله لابن أبي الدنيا، ص۴۴؛ مسند أبي يعلى، ج۹، ص۲۴۵؛ المعجم الكبير للطبراني، ج۹، ص۹۹؛ الأمالي لابن بابويه، ص۵۰۵؛ المستدرك على الصحيحين للحاكم، ج۱، ص۱۲۷؛ مسند الشهاب لابن سلامة، ج۲، ص۲۶۴؛ شعب الإيمان للبيهقي، ج۴، ص۲۰۱
↑[۷] . مسند أحمد، ج۲، ص۳۶۴؛ المحاسن للبرقي، ج۱، ص۱۱۸؛ الكافي للكليني، ج۲، ص۳۴۰؛ المعجم الأوسط للطبراني، ج۵، ص۲۰۸؛ شعب الإيمان للبيهقي، ج۴، ص۳۱۷
↑[۸] . یوسف/ ۷۰
↑[۹] . الأنبیاء/ ۶۳
پایگاه اطّلاع‌رسانی دفتر منصور هاشمی خراسانی بخش پاسخگویی به پرسش‌ها
هم‌رسانی
این مطلب را با دوستان خود به اشتراک گذارید، تا به گسترش علم و معرفت دینی کمک کنید. شکرانه‌ی یاد گرفتن یک نکته‌ی جدید، یاد دادن آن به دیگران است‌.
رایانامه
تلگرام
فیسبوک
توییتر
اگر با زبان دیگری آشنایی دارید، می‌توانید این مطلب را به آن ترجمه کنید. [فرم ترجمه]
نوشتن پرسش
کاربر گرامی! شما می‌توانید پرسش‌های خود درباره‌ی آثار و اندیشه‌های علامه منصور هاشمی خراسانی را در فرم زیر بنویسید و برای ما ارسال کنید تا در این بخش پاسخ داده شود.
توجّه: ممکن است که نام شما به عنوان نویسنده‌ی پرسش، در پایگاه نمایش داده شود.
توجّه: از آنجا که پاسخ ما به پست الکترونیک شما ارسال می‌شود و لزوماً بر روی پایگاه قرار نمی‌گیرد، لازم است که آدرس خود را به درستی وارد کنید.
لطفاً به نکات زیر توجّه فرمایید:
۱ . ممکن است که به پرسش شما در پایگاه پاسخ داده شده باشد. از این رو، بهتر است که پیش از نوشتن پرسش خود، پرسش‌ها و پاسخ‌های مرتبط را مرور یا از امکان جستجو در پایگاه استفاده کنید.
۲ . از ثبت و ارسال پرسش جدید پیش از دریافت پاسخ پرسش قبلی، خودداری کنید.
۳ . از ثبت و ارسال بیش از یک پرسش در هر نوبت، خودداری کنید.
۴ . اولویّت ما، پاسخگویی به پرسش‌های مرتبط با امام مهدی علیه السلام و زمینه‌سازی برای ظهور اوست؛ چراکه در حال حاضر، از هر چیزی مهم‌تر است.