علامه منصور هاشمی خراسانی حفظه الله تعالی: «ما مِنِ انْتِخاباتٍ إِلّا وَ هُوَ مُرَشَّحٌ فِیها وَ لَكِنَّ النَّاسَ لا یَنْتَخِبُونَه»؛ «هیچ انتخاباتی نیست مگر اینکه او [مهدی] در آن کاندیدا است، ولی مردم او را انتخاب نمی‌کنند»![۱]
چه اندازه دردناک و تأسّف‌بار است که این روزها در آستانه‌ی برگزاری انتخابات در ایران، احزاب، جریان‌ها، گروه‌های سیاسی و مردم مقلّد و سرگشته‌ای را می‌بینیم که هر یک با شمشیری آخته از جنس انواع رذائل نفسانی، بی‌رحمانه به جان هم افتاده‌اند و در همه جا اعم از فضای مجازی و حقیقی برای تخطئه، تخریب، مچ‌گیری و مفتضح کردن جبهه‌ی سیاسی مقابل خود از هیچ تلاش نامبارکی فروگذار نمی‌کنند؛ تلاشی که نام آن را «تبلیغات سیاسی و انتخاباتی» می‌گذارند! تا جایی که به کرّات مشاهده می‌شود افراد برای تأمین اهواء بی‌پایه و إرضاء حبّ و بغض‌های کوته‌فکرانه‌ی خویش به هر مستمسک جاهلانه‌ای می‌آویزند و با انواع تجسّس، تفتیش و سایر روش‌های نامشروع، از یافتن گزکی خبرساز و دستاویزی آبدار علیه خصم، در پوست خود نمی‌گنجند!
چه اندازه شرم‌آور و آزاردهنده است که اینان برای کسانی گریبان می‌درند و گلو پاره می‌کنند که هر یک از دیگری ظالم‌تر و ناکارآمدترند و غالباً سوء سوابقی شوم و نامیمون در ظلم و فساد و سرکوب و جنایت و خدمات مؤثّر به طاغوت‌های زمانه و انواع سیاسی‌کاری و دغل‌بازی و دروغ‌پردازی دارند؛ کسانی که با جاه‌طلبی آمده‌اند تا حکومت -این لقمه‌ی چرب و نرم و متاع فتنه‌انگیز- را به چنگ آورند. از همین رو تا می‌توانند وعده می‌دهند و دروغ می‌بافند و عوام می‌فریبند تا شاید بتوانند بر این مرکب چموش سوار شوند و چند صباحی بتازند...
این در حالی است که مردم، مانند گله‌ای بی‌چوپان رها نشده‌اند تا امثال این گرگ صفتان نقش چوپان را برایشان بازی کنند و هر روز گوشهای از پیکر آنان را به دندان بگیرند، بلکه خداوند در هر زمان برای مردم خلیفه‌ای قرار داده است و آنان را متمکّن از مراجعه و اعطای حکومت به او نموده است؛ همان طور که آنان را متمکّن از مراجعه به کسانی غیر از خلیفه‌ی خداوند و اعطای حکومت به آنان نموده است. این به خاطر آن است که مردم حاکم بر سرنوشت خویش هستند و هیچ کس امکان حاکمیّت بر آنان را نخواهد یافت مگر زمانی که آنان به آن راضی باشند و مقدّماتش را فراهم کنند. لکن مردم همواره از این تمکّن و قوّه‌ی انتخاب خویش به سود حاکمانی دیگر و به زیان خلیفه‌ی خداوند بهره جسته‌اند؛ چراکه همواره کسانی را به مسند قدرت رسانده‌اند که خون آنان را دوشیده و شیره‌ی جانشان را مکیده‌اند و به حضیض بیدادگری و فساد و انحطاط در انداخته‌اند و در این میان، خداوند از آنان ناراضی بوده است؛ چراکه حکومتش را نخواسته‌اند و خلیفه‌اش را خوار ساخته‌اند و با این شیوه، به خود و دیگران آسیب‌های جدّی و خانمان‌سوز رسانده‌اند.
افسوس که امروز مردم نسبت به خلیفه‌ی خداوند نگرشی خرافی و آکنده از خیال‌بافی و رؤیاپردازی دارند و گمان می‌کنند نقشی در برقراری حکومتش ندارند و این گمان باطل و سخیف در حالی است که به نقش خود برای به حکومت رساندن سایر حاکمان به خوبی واقفند و بسیار عجیب است تا نوبت به مهدی رسیده است، از نقش خود غافل شده‌اند!
همچنانکه مردم فراموش کرده‌اند خلیفه‌ی خداوند، همواره آماده‌ی حکومت و مهیّای برقراری عدالت است، لکن هر انتخاباتی که می‌آید و می‌رود، مردم با غفلتی هولناک و حماقت بار، از کنار خلیفه‌ی خداوند می‌گذرند و کمترین اعتنایی به او نمی‌کنند و حتّی او را در حدّی نمی‌بینند که انتخابش کنند!
در حالی که اگر با همگرایی و هماهنگی و هم‌افزایی، عزم خویش را جزم کنند و همگی به حمایت عملی و علنی و میدانی از مهدی علیه السلام برخیزند و یک صدا او را انتخاب کنند و گزینه‌های دیگر را مردود شمارند، او بدون شک بر سر کار خواهد آمد و قدرت را به پشتوانه‌ی پایگاه مردمی خویش به دست خواهد گرفت؛ چراکه حکومت او مانند همه حکومت‌ها معلول حمایت، همراهی و زمینه سازی مردم است و از این جهت، تفاوتی با سایر حکومت‌ها ندارد.
برادران و خواهران مسلمان! این تذکّر تکان دهنده و ندای بیداری بخشی است که حضرت علامه منصور هاشمی خراسانی حفظه الله تعالی، این معلّم ربّانی و رهبر آسمانی، آن را با صدایی رسا و بیانی فصیح به گوش ما رسانده و در حال ابلاغ آن به همه‌ی مسلمانان جهان است؛ باشد که این ندای روحانی به گوشهای شنوا و دل‌های بیدار در هر گوشه‌ی این جهان برسد و مانند بذری که به زمین حاصلخیز می‌رسد، شکوفا شود و ثمر بخشد ان شاء الله.
بیایید در این کار بزرگ با ایشان همراه شویم و به کاروان زمینه‌سازان ظهور مهدی بپیوندیم.
| تعلیق شماره: ۱ | نویسنده‌ی تعلیق: محمّد امیر خلیلی | تاریخ تعلیق: ۱۳۹۶/۲/۱۸ |
کلام علامه‌ی بزرگوار درباره‌ی کاندیدا بودن امام مهدی علیه السلام در هر انتخابات، بسیار عمیق، زیبا و تکان دهنده است و آنانی که اندک دقّتی داشته باشند و از سطحی‌نگری و کوته‌اندیشی بپرهیزند، معنای آن را کاملاً در می‌یابند و به وادی کج‌فهمی و برداشت‌های ناصواب نمی‌افتند؛ تا جایی که می‌توان گفت مقصود ایشان از این کلام واضح‌تر از آن است که نیازی به توضیح داشته باشد. با این حال، بر آن شدم تا از باب یادآوری توضیحی مختصر بنویسم.
«کاندیدا» در اصطلاح به معنای کسی است که «داوطلب» و «گزینه‌ی قابل انتخاب» برای تصدّی یک منصب است و با این وصف، می‌توان امام مهدی علیه السلام را یک «کاندیدا» دانست؛ زیرا همواره یک «داوطلب» و «گزینه‌ی قابل انتخاب» برای حاکمیّت بر مردم بوده که توسّط خداوند و پیامبرش تأیید صلاحیّت شده است، هر چند مردم به دلیل ظاهربینی و عدم تعمّق لازم، از او غافل بوده‌اند و هیچ گاه او را «کاندیدا» یعنی «داوطلب» و «گزینه‌ی قابل انتخاب» برای حاکمیّت بر خود ندانسته‌اند. آن‌ها تنها در میان کاندیداهای پوشالی و دروغین که توسّط باندی موسوم به شورای کذا با هزار ریب و ریا و نیرنگ و سیاست‌بازی به آن‌ها معرّفی و پیشنهاد شده‌اند، به دنبال حاکم خود می‌گردند و می‌پندارند که هیچ گزینه‌ی دیگری برای انتخاب ندارند، در حالی که علامه‌ی بزرگوار به آن‌ها می‌فرماید اگر سر خود را بالاتر بیاورند و چشم خود را باز کنند و با دقّت و تعمّق بیشتری بنگرند، گزینه‌ی دیگری هم برای انتخاب می‌بینند و آن همانا امام مهدی علیه السلام است که همواره منتظر اقبال عمومی آن‌ها به خود بوده است تا ظهور کند و حاکمیّت بر آن‌ها را به دست بگیرد؛ چنانکه در گفتار دیگری از علامه‌ی بزرگوار با تأکیدی سه باره آمده است: «كَانَ الْمَهْدِيُّ أَوْلَى النَّاسِ بِالنَّاسِ مُنْذُ غَابَ عَنْهُمْ! كَانَ الْمَهْدِيُّ أَوْلَى النَّاسِ بِالنَّاسِ مُنْذُ غَابَ عَنْهُمْ! كَانَ الْمَهْدِيُّ أَوْلَى النَّاسِ بِالنَّاسِ مُنْذُ غَابَ عَنْهُمْ! -ثَلَاثًا»[۱]؛ «مهدی از آن هنگام که از مردم غایب شده سزاوارترینِ مردم به (حکومت بر) آنان بوده است! مهدی از آن هنگام که از مردم غایب شده سزاوارترینِ مردم به (حکومت بر) آنان بوده است! مهدی از آن هنگام که از مردم غایب شده سزاوارترینِ مردم به (حکومت بر) آنان بوده است! -سه مرتبه».
بنابراین، مراد آن جناب از گفتار مذکور چیزی جز این نیست که داوطلبان و گزینه‌های قابل انتخاب برای مردم محدود به این چند نفر قدرت‌طلب حریص نمی‌شوند، بلکه همزمان امکان انتخاب مهدی نیز برای آنان وجود دارد و با این وصف، آنان مجبور به انتخاب یکی از این چند نفر نیستند.
چگونگی زمینه‌سازی برای ظهور امام مهدی علیه السلام، در کتاب شریف «بازگشت به اسلام» (ص۲۳۲ تا ۲۴۱) و بخش «آشنایی با نهضت» در این پایگاه اسلامی به تفصیل تبیین شده است.