نویسنده‌ی پرسش: حمید رضا

تاریخ پرسش: ۱۳۹۴/۱۲/۶

آیا نایبان عامّ امام مهدی در هر زمان به تأیید او می‌رسند؟ اگر مورد تأیید او نیستند چرا مخالفت خود را اعلام نمی‌کند؟

پاسخ به پرسش شماره: ۴

تاریخ پاسخ به پرسش: ۱۳۹۴/۱۲/۹

امام مهدی علیه السّلام نایبان عامّی ندارد تا به تأیید او برسند و عدم اعلام موافقت او با کسانی که ادّعای نیابت عام دارند، برای بطلان ادّعای آنان کافی است و نیازی به اعلام مخالفت او با آنان نیست؛ چراکه اصل بر عدم نیابت آنان است تا آن گاه که او موافقت خود با آن را اعلام کند و با این وصف، عدم اعلام موافقت او با آن، به معنای اعلام مخالفت او با آن است؛ خصوصاً با توجّه به اینکه «نیابت عام» در اسلام معنا ندارد؛ زیرا نیابت در آن عقدی شرعی است که نیاز به ایجاب و قبول دارد و تبعاً برای فردی کلّی که قادر به قبول نیست منعقد نمی‌شود؛ فارغ از آنکه در اموری ممکن است که قابلیّت نیابت را دارند، نه اموری مانند فتوا دادن بدون استدلال و ولایت مطلقه بر دین و دنیای مردم که از خصوصیّات خلیفه‌ی خداوند در زمینند و قابلیّت واگذاری به غیر را ندارند و با این وصف، «نیابت عام» از جانب امام مهدی علیه السّلام اصلاً ممکن نیست و چیزی که اصلاً ممکن نیست نیازی به اعلام مخالفت او ندارد؛ چراکه موافقت او با آن مانند موافقتش با شرک غیر ممکن است. به عبارت دیگر، امام مهدی علیه السّلام مکلّف به نفی چیزی نیست که قطع نظر از نفی او منتفی است؛ چراکه چنین کاری تحصیل حاصل است و از حکیمی مانند او صادر نمی‌شود؛ خصوصاً در زمانی که بر جان خود از همین مدّعیان نیابت عام بیمناک است؛ با توجّه به اینکه آنان اگر از مخالفت او با خود آگاهی یابند، از ادّعای خود دست بر نمی‌دارند، بلکه بر ضدّ او فتوا می‌دهند و او را مدّعی دروغین می‌شمارند! همان طور که بر ضدّ منصور هاشمی خراسانی فتوا می‌دهند و او را مدّعی دروغین می‌شمارند، در حالی که او ادّعایی جز کاری که انجام می‌دهد -یعنی زمینه‌سازی برای ظهور مهدی- ندارد و با ادّعای دروغین آنان مخالفت می‌کند!

از اینجا دانسته می‌شود که عالمان مسلمان نایبان عامّ مهدی نیستند، بلکه آنان وظیفه‌ی خود را دارند و مهدی وظیفه‌ی خود را دارد و وظیفه‌ی آنان دعوت به سوی مهدی و حمایت از اوست، نه دعوت به سوی خود و حمایت از یکدیگر با ادّعای دروغین نیابت عام از او در اموری که قابل نیابت نیستند، مانند فتوا دادن بدون استدلال و ولایت مطلقه بر دین و دنیای مردم و هر کس که خداوند هدایتگر او نباشد، برای او هدایتگری نیست.