| نویسنده‌ی پرسش: محمّد جواد | تاریخ پرسش: ۱۳۹۴/۱۱/۱۱ |
با سلام خدمت اساتید محترم و همچنین بر موحدان خالص که جز الله و رسولش از کسی اطاعت نمی‌کنند و مشرک در ولایت نیستند و ساخته‌ی ذهن خود را امام خود نمی‌کنند.
و امّا بعد
این جانب در ایران حجره‌ای جهت تجارت و منشی خانمی دارم که به امور رسیدگی می‌کند. حال احساس می‌کنم که بودن زن در محلّ کار، شرعی نیست؛ اما از آنجا که در ایران زن و مرد برابرند و چه بسا برای کار کردن به زن‌ها بیشتر از مردها بها داده می‌شود، می‌خواستم بدانم که در سنّت یقینی پیامبر، جایگاه و حجاب زن چگونه است؟ آیا مجاز است در بیرون منزل کار کند؟ آیا مجاز است که با نامحرم ارتباط داشته باشد؟ آیا می‌تواند در امور مختلف فعالیت کند؟ آیا ما می‌توانیم از زنان در کارهای خود استفاده کنیم؟
| پاسخ به پرسش شماره: ۶ | تاریخ پاسخ به پرسش: ۱۳۹۴/۱۱/۱۶ |
سلام بر کسانی که حق را می‌شناسند و می‌پذیرند و با دل و زبان و دست خود یاری می‌کنند.
و امّا بعد
اصل، برابری حقوق و تکالیف زن و مرد است مگر در موردی که دلیلی قطعی از شرع برای تفاوت در آن وجود دارد؛ چراکه همه‌ی اوامر و نواهی خداوند و پیامبرش از این جهت عام و مطلق‌اند و شامل هر دو می‌شوند، مگر نواهی و اوامری که اختصاص آن‌ها به یکی از آن دو معلوم است. بر این اساس، زنان می‌توانند در هر کار مشروعی که انجام آن به تنهایی برای آنان جایز است با مردان مشارکت کنند، مشروط به اینکه مستلزم کاری غیر مشروع مانند تماس بدنی یا گفتار تحریک کننده یا تنها شدن با آنان در مکانی که کسی داخل نمی‌شود یا کاستن از پوشش واجب یا کوتاهی در ادای حقّ شوهر یا اضاعه‌ی فرزندی که مکلّف به تربیت او هستند نباشد؛ چراکه اگر مستلزم چنین کارهایی باشد، مقدّمه‌ی حرام شمرده می‌شود و مقدّمه‌ی حرام عقلاً حرام است؛ همچنانکه برای مردان نیز جایز نیست که در چنین حالاتی با زنان مشارکت کنند یا مشارکت آنان با خود را بپذیرند؛ چراکه این همکاری با آنان در گناه و زیاده‌روی است، در حالی که خداوند فرموده است: ﴿وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَى ۖ وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۖ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ﴾[۱]؛ «و با یکدیگر در نیکوکاری و تقوا همکاری کنید و با یکدیگر در گناه و زیاده‌روی همکاری نکنید و از خداوند بترسید؛ چراکه عقاب خداوند شدید است».