| نویسنده‌ی پرسش: علی راضی | تاریخ پرسش: ۱۳۹۴/۸/۲۳ |
شیعه بر این عقیده است که صفات ذاتیّه‌ی خدا مثل علم، قدرت و حیات عین همدیگر و عین ذات خدا هستند و تفاوت آن‌ها با همدیگر و با ذات خدا صرفاً مفهومی است نه حقیقی، ولی اشاعره که اکثریّت قاطع اهل سنّت را تشکیل می‌دهند بر آنند که صفات ذاتیّه‌ی خدا زائد بر ذات او بوده و عین ذات خدا نیستند. نظر علامه منصور هاشمی خراسانی در این مورد چیست؟
| پاسخ به پرسش شماره: ۱ | تاریخ پاسخ به پرسش: ۱۳۹۴/۸/۲۶ |
در مکتب علامه منصور هاشمی خراسانی، صفات ذاتی خداوند، عین ذات او هستند؛ چراکه ذات او مرکّب و قابل تجزیه نیست تا جزئی از آن عالم و جزئی دیگر قادر باشد و زیادت و نقصان بپذیرد؛ بلکه او در عین عالم بودن، قادر و در عین قادر بودن عالم است و حیات او چیزی جز علم و قدرت او نیست. ذات او نقصانی ندارد تا به صفاتی برای آن نیازمند باشد و میان صفات او مغایرتی نیست؛ بلکه ذات او چون با نظر به معلومات لحاظ می‌شود، عالم و چون با نظر به مقدورات لحاظ می‌شود، قادر نامیده می‌شود و با این وصف، تعدّد اسماء او به معنای تعدّد مسمّی در او نیست. به عبارت دیگر، علم او همان قدرت اوست که به دانستنی‌ها تعلّق گرفته و قدرت او همان علم اوست که به انجام‌دادنی‌ها و با این وصف، مغایرت در متعلّق آن دو و نه در خود آن دو است؛ زیرا مغایرت چیزها، از جهت ماهیّات آن‌هاست که محدوده‌ی وجود آن‌ها شمرده می‌شود و برای علم و قدرت خداوند ماهیّتی نیست و با این وصف، مغایرتی نیز میان آن دو وجود ندارد.