| نویسنده‌ی نقد: حسن علی | تاریخ نقد: ۱۳۹۴/۴/۵ |
اگر بر اساس صفحه‌ی ۲۲۵ کتاب، هر گونه انحرافی برای خلفای منصوب شده بعد از پیامبر توسط خدا مفروض نیست، پس چگونه است که برخی انحرافات ولو کوچک برای پیامبر که به طریق اولی باید معصوم باشد متصوّر است؟!
| پاسخ به نقد شماره: ۰ | تاریخ پاسخ به نقد: ۱۳۹۴/۴/۶ |
برداشت‌های جناب‌عالی از عبارات روشن جناب علامه، گاهی بدبینانه، بلکه تا حدّی مغرضانه به نظر می‌رسد. روشن است که ایشان هیچ «انحرافاتی ولو کوچک» را به پیامبر خداوند نسبت نداده است تا از خلفاء خداوند نفی کرده باشد، بل صرفاً سهوی که مقتضای بشریّت است را بنا بر آیات قرآن برای او و تبعاً سایر خلفاء خداوند جایز دانسته است. وانگهی پیامبران خداوند نیز در کتاب ایشان از خلفاء خداوند شمرده شده‌اند و با این وصف، وجود تمایز میان آنان در این زمینه، محض توهّم است. به جناب‌عالی پیشنهاد می‌کنیم که عبارات روشن این عالم بزرگ را با نگرش عیب‌جویانه مطالعه نکنید؛ چراکه چنین نگرشی باعث سوء برداشت و وقوع در اشتباهات بزرگ می‌شود.