۱ . أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ حَبِيبٍ الطَّبَرِيُّ، قَالَ: سَأَلْتُ الْمَنْصُورَ عَنِ الْخِتَانِ، أَهُوَ وَاجِبٌ؟ فَقَالَ: إِنَّهُ مِنْ مِلَّةِ إِبْرَاهِيمَ، ﴿وَمَنْ يَرْغَبُ عَنْ مِلَّةِ إِبْرَاهِيمَ إِلَّا مَنْ سَفِهَ نَفْسَهُ﴾[۱]؟!
ترجمه‌ی گفتار:
عبد الله بن حبیب طبری ما را خبر داد، گفت: از منصور درباره‌ی ختنه پرسیدم که آیا آن واجب است؟ پس فرمود: آن از آیین ابراهیم است «و چه کسی از آیین ابراهیم روی بر می‌تابد، جز کسی که کم‌خرد باشد»؟!
۲ . أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الطَّالَقَانِيُّ، قَالَ: قُلْتُ لِلْمَنْصُورِ: قَدْ وُلِدَ لِي غُلَامٌ قَبْلَ أَوَانِهِ، فَأَخَافُ إِنْ خَتَنْتُهُ فِي الْيَوْمِ السَّابِعِ أَنْ يَضُرَّ بِهِ لِضَعْفِهِ وَصِغَرِهِ، فَقَالَ: أَخِّرْ، وَلَا حَرَجَ، ثُمَّ قَالَ: الْخِتَانُ فِي الْيَوْمِ السَّابِعِ لِمَنْ وُلِدَ فِي تَمَامِ الْحَمْلِ، وَذَلِكَ أَرْبَعُونَ أُسْبُوعًا، فَمَنْ وُلِدَ فِي الْأُسْبُوعِ التَّاسِعِ وَالثَّلَاثِينَ فَخِتَانُهُ فِي الْيَوْمِ الرَّابِعَ عَشَرَ، وَمَنْ وُلِدَ فِي الْأُسْبُوعِ الثَّامِنِ وَالثَّلَاثِينَ فَخِتَانُهُ فِي الْيَوْمِ الْحَادِي وَالْعِشْرِينَ، وَمَنْ وُلِدَ فِي الْأُسْبُوعِ السَّابِعِ وَالثَّلَاثِينَ فَخِتَانُهُ فِي الْيَوْمِ الثَّامِنِ وَالْعِشْرِينَ، إِذَا أَرَدْتَ السُّنَّةَ عَلَى وَجْهِهَا.
ترجمه‌ی گفتار:
احمد بن عبد الرّحمن طالقانی ما را خبر داد، گفت: به منصور گفتم: برای من پسری پیش از وقتش به دنیا آمده است، پس می‌ترسم که اگر او را در روز هفتم ختنه کنم، به او آسیبی برسد، به خاطر ضعف و کوچکی‌اش، پس فرمود: به تأخیر انداز و اشکالی ندارد، سپس فرمود: ختنه در روز هفتم برای کسی است که در بارداری کامل به دنیا آمده و آن چهل هفته است، پس هر کس در هفته‌ی سی و نهم به دنیا آمده، ختنه‌اش در روز چهاردهم است و هر کس در هفته‌ی سی و هشتم به دنیا آمده، ختنه‌اش در روز بیست و یکم است و هر کس در هفته‌ی سی و هفتم به دنیا آمده، ختنه‌اش در روز بیست و هشتم است، هرگاه سنّت را آن طور که مقصودش بوده است بخواهی.
شرح گفتار:
برای خواندن شرح این گفتارهای نورانی، به پرسش و پاسخ ۲۸۶ مراجعه کنید.