نویسنده‌ی پرسش: پدرام تاریخ پرسش: ۱۴۰۳/۱۲/۱۱

نظر حضرت علامه درباره‌ی موی بلند برای مردان چیست؟

پاسخ به پرسش شماره: ۱۲ تاریخ پاسخ به پرسش: ۱۴۰۳/۱۲/۲۲

موی سر مرد، نباید تا حدّی بلند شود که او را شبیه زن گرداند، یا مشهور و انگشت‌نما سازد؛ زیرا در روایات، مردانی که خود را شبیه زنان می‌گردانند، لعنت شده‌اند[۱] و از کارهایی که باعث شهرت و انگشت‌نمایی می‌شود، نهی شده است[۲]. همچنین، موی سر نباید تا حدّی بلند شود که به نظافت و بهداشت اخلال کند؛ چراکه خداوند ﴿يُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ[۳]؛ «پاکیزگان را دوست می‌دارد» و این یعنی کسانی که نظافت و بهداشت را رعایت نمی‌کنند، دوست نمی‌دارد و در روایت وائل بن حجر آمده است: «أَتَيْتُ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ وَلِي شَعْرٌ طَوِيلٌ، فَلَمَّا رَآنِي رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ قَالَ: ذُبَابٌ! ذُبَابٌ! قَالَ: فَرَجَعْتُ فَجَزَزْتُهُ، ثُمَّ أَتَيْتُهُ مِنَ الْغَدِ، فَقَالَ: إِنِّي لَمْ أَعْنِكَ، وَهَذَا أَحْسَنُ»[۴]؛ «به نزد پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم آمدم در حالی که موی بلندی داشتم، پس چون رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم مرا دید، فرمود: مگس است! مگس است! یا شرّ است! شرّ است! (وائل) گفت: پس بازگشتم و مویم را کوتاه کردم، سپس در روز بعد نزد آن حضرت آمدم، پس فرمود: منظور من تو نبودی، ولی این طور بهتر است» و در روایت اهل بیت آمده است: «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ: مَنِ اتَّخَذَ شَعْرًا فَلْيُحْسِنْ وِلَايَتَهُ، أَوْ لِيَجُزَّهُ»[۵]؛ «رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمود: هر کس موی بلند می‌گذارد، باید از آن به خوبی نگهداری کند، یا آن را کوتاه کند».

↑[۱] . بنگرید به: مسند أبي داود الطيالسي، ج۴، ص۴۰۰؛ مسند ابن الجعد، ص۱۵۰؛ مسند أحمد، ج۴، ص۱۲۳؛ صحيح البخاري، ج۷، ص۱۵۹؛ سنن ابن ماجه، ج۱، ص۶۱۴؛ سنن أبي داود، ج۴، ص۶۰؛ سنن الترمذي، ج۴، ص۴۸۶؛ مسند البزار، ج۱۷، ص۴۰؛ المحاسن للبرقي، ج۱، ص۱۱۳؛ الكنى والأسماء للدولابي، ج۱، ص۳۲۱؛ الکافي للکلیني، ج۵، ص۵۵۰؛ معجم الصحابة لابن قانع، ج۲، ص۲۲۹؛ ثواب الأعمال وعقابها لابن بابویه، ص۲۶۷.
↑[۲] . بنگرید به: الجامع لمعمر بن راشد، ج۱۱، ص۸۰؛ مسند ابن الجعد، ص۳۱۵؛ مصنف ابن أبي شيبة، ج۵، ص۲۰۵؛ مسند أحمد، ج۹، ص۴۷۶؛ سنن ابن ماجه، ج۲، ص۱۱۹۲؛ سنن أبي داود، ج۴، ص۴۳؛ التواضع والخمول لابن أبي الدنيا، ص۵۵؛ مسند الحارث، ج۲، ص۹۸۳؛ السنن الكبرى للنسائي، ج۸، ص۳۸۹؛ الکافي للکلیني، ج۶، ص۴۴۵.
↑[۳] . البقرة/ ۲۲۲
↑[۴] . الطبقات الكبرى لابن سعد، ج۸، ص۱۴۹؛ مصنف ابن أبي شيبة ، ج۵، ص۱۹۰؛ سنن ابن ماجه، ج۲، ص۱۲۰۰؛ سنن أبي داود، ج۴، ص۸۲؛ مسند البزار، ج۱۰، ص۳۵۰؛ سنن النسائي، ج۸، ص۱۳۱
↑[۵] . الکافي للکلیني، ج۶، ص۴۸۵؛ من لا یحضره الفقیه لابن بابویه، ج۱، ص۱۲۹