أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ الشِّيرَازِيُّ، قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى الْمَنْصُورِ فِي يَوْمِ مِيلَادِهِ، فَهَنَّأْتُهُ وَدَعَوْتُهُ إِلَى سُورٍ وَقُلْتُ: جِئْنِي مَعَ أَصْحَابِكَ، فَقَالَ: لَا أَفْعَلُ، قُلْتُ: لِمَاذَا؟ قَالَ: لِأَنِّي أَكْرَهُ أَنْ أَفْعَلَ شَيْئًا لَمْ يَفْعَلْهُ الْعُلَمَاءُ مِنْ قَبْلِي -يَعْنِي حَفْلَةَ الْمِيلَادِ- وَوُلِدَ فِي الْيَوْمِ الْحَادِي عَشَرَ مِنْ ذِي الْقَعْدَةِ.

ترجمه‌ی گفتار:

محمّد بن ابراهیم شیرازی ما را خبر داد، گفت: در سالروز ولادت منصور به محضر او رسیدم، پس به او تبریک گفتم و او را به یک سور دعوت کردم و گفتم: با اصحابت به نزد من بیا، پس فرمود: این کار را نمی‌کنم، گفتم: چرا؟ فرمود: برای اینکه دوست ندارم کاری را انجام دهم که عالمان پیش از من انجام نداده‌اند -یعنی جشن میلاد- و در روز یازدهم ذی القعده متولّد شد.

شرح گفتار:

برای خواندن شرح این گفتار نورانی، به پرسش و پاسخ ۳۸۹ مراجعه کنید.