● استاد: همین ‌طور است، اما باید بدانی که این کار، به هیچ رو آسان نیست؛ چراکه هر اندازه مشکل، عمیق‌تر و ریشه‌ای‌تر باشد، رویارویی با آن سخت‌تر و خطرناک‌تر است و هزینه‌های بیشتری دارد. شاید به همین دلیل است که برخی ترجیح می‌دهند در سطح‌ها بمانند و از یک اندازه عمیق‌تر نشوند!

■ دانشجو: حق با شماست، اما من برای این کار سخت و خطرناک آماده‌ام. هر چند ممکن است چیزهای زیادی را از دست بدهم، اما طبیعی است که وقتی میان مرگ و زندگی گرفتار شده‌ام، اموال خود را به دریا می‌ریزم تا جان خود را نجات بدهم.

● استاد: بسیار خوب. اما بدان برای یافتن و ترمیمِ سوراخ کشتی، باید به قدر آب‌هایی که در آن هست، عمیق شوی!

● استاد این را گفت و از جای خود برخاست. از پنجره‌ی کلاسِ خالی، نگاهی به فراسوی افق انداخت و خورشید را دید که در پسِ ابرهای تیره، پنهان است. استاد پنجره را باز کرد. نسیم روح‌بخشی از جانب مشرق، سراسیمه به کلاس دوید و بشارت داد که این ابرهای تیره، به زودی کوچ می‌کنند و آفتابِ درخشان، پس از دیری دوباره آشکار می‌شود.