و آن روزهای ماه رمضان است؛ چنانکه فرموده است: ﴿شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ ۚ فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ﴾[۱]؛ «ماه رمضان که در آن قرآن به عنوان هدایتی برای مردم و روشنی‌هایی از هدایت و تمییز نازل شد، پس هر کس از شما آن را دریابد، باید روزه‌اش بگیرد» و روزهای آن، طبیعتاً با قطع به هلال آن از طریق رؤیت یا خبر متواتر، آغاز می‌شود؛ چنانکه خداوند فرموده است: ﴿يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْأَهِلَّةِ ۖ قُلْ هِيَ مَوَاقِيتُ لِلنَّاسِ وَالْحَجِّ﴾[۲]؛ «از تو درباره‌ی هلال‌ها می‌پرسند، بگو آن زمان‌بندی‌هایی برای مردم و حجّ است». پس هر کس قطع به هلال آن پیدا کند، باید تا قطع به هلال ماه شوال، روزه بگیرد؛ مگر کسی که به سبب بیماری طاقت آن را ندارد یا مسافر است و می‌تواند به جای آن، در ماه‌های دیگر روزه بگیرد؛ چنانکه خداوند فرموده است: ﴿وَمَنْ كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ﴾[۳]؛ «و هر کس بیمار یا بر سفری بود، پس به همان شماره از روزهایی دیگر» و اگر به رغم توانایی، در ماه‌های دیگر تا ماه رمضان بعدی روزه نگیرد، بر عهده‌ی اوست که به جای هر روز، طعام یک مسکین را فدیه دهد؛ چنانکه خداوند فرموده است: ﴿فَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ مَرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ ۚ وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ﴾[۴]؛ «و هر کس بیمار یا بر سفری بود، پس به همان شماره از روزهایی دیگر و بر کسانی که طاقت آن را می‌یابند، فدیه‌ای طعام یک مسکین است»؛ هر چند بر کسی که به سبب صغر سن یا کبر آن، طاقت روزه را ندارد، روزه و تبعاً فدیه‌ای نیست؛ چنانکه خداوند فرموده است: ﴿لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا﴾[۵]؛ «خداوند کسی را جز به اندازه‌ی وسعش تکلیف نمی‌کند» و مراد از روزه‌ی آن، خودداری از نزدیکی کردن و خوردن و نوشیدن پس از طلوع فجر تا غروب آفتاب است؛ چنانکه خداوند فرموده است: ﴿فَالْآنَ بَاشِرُوهُنَّ وَابْتَغُوا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ ۚ وَكُلُوا وَاشْرَبُوا حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الْأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ۖ ثُمَّ أَتِمُّوا الصِّيَامَ إِلَى اللَّيْلِ﴾[۶]؛ «پس اکنون با آن زنان نزدیکی کنید و چیزی که خداوند برایتان نوشته است را بجویید و بخورید و بنوشید تا آن‌گاه که خطّ سپیده‌ی فجر از خطّ تیره روشن شود، سپس روزه را تا شب کامل کنید»!